Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 334
Баяғыда,
Баяғыда...
Атам марқұм сүйеніп таяғына.
Ажал жайлы бір ауыз сөз қозғасаң,
Қой дейтұғын, әй, бала – қой, оны ма?!
Қой дейтұғын, ашуын басып әрең,
(Қандай қырсық шал еді ашуы ерен?)
Топ баланың ішінен батырсынып,
Ертегі айт деп барушы ем қасына мен.
Сәбилерді ақсақал ермек қылып,
Бастаушы еді тамағын кернеп тұрып.
Кектенгенін айтатын сол ажалға,
Майдандасын майданға жерлеп тұрып.
Қос көзінен жас емес, қан аққанда,
Кектеніпті ажалға, жаратқанға.
Бастан кешкен батырлық хикаясын,
Аяқтайтын ағарып таң атқанда.
...Ғұмырына басылған қара таңба,
Сол қартымды аңсаймын таң атарда.
Бір көкжалы өмірдің көз жұмыпты,
Бір көкжалы жортып жүр Алатауда...

07. 02. 2003 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баласағұн

  • 0
  • 0

Ұйытқысына айналған бұл ұлы шығыстың,
Киелі Кағбадай ежелгі қалам-ау!
Шу бойы шер жұтып, шулайды жағалау.
Қызарған реңі қанқұйлы қылмыстан,

Толық

Моншақ һәм Моно Лиза

  • 0
  • 0

Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.

Толық

Гүлназға

  • 0
  • 0

Мұнарлы аспан,
Мұнарлы күз,
Мұнар күн,
Аяғына шыға алмаймын бір әннің.

Толық

Қарап көріңіз