Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 363
Баяғыда,
Баяғыда...
Атам марқұм сүйеніп таяғына.
Ажал жайлы бір ауыз сөз қозғасаң,
Қой дейтұғын, әй, бала – қой, оны ма?!
Қой дейтұғын, ашуын басып әрең,
(Қандай қырсық шал еді ашуы ерен?)
Топ баланың ішінен батырсынып,
Ертегі айт деп барушы ем қасына мен.
Сәбилерді ақсақал ермек қылып,
Бастаушы еді тамағын кернеп тұрып.
Кектенгенін айтатын сол ажалға,
Майдандасын майданға жерлеп тұрып.
Қос көзінен жас емес, қан аққанда,
Кектеніпті ажалға, жаратқанға.
Бастан кешкен батырлық хикаясын,
Аяқтайтын ағарып таң атқанда.
...Ғұмырына басылған қара таңба,
Сол қартымды аңсаймын таң атарда.
Бір көкжалы өмірдің көз жұмыпты,
Бір көкжалы жортып жүр Алатауда...

07. 02. 2003 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мың жылдық сағыныш

  • 0
  • 0

Мендегі сол сағыныш – басталды күзден де ұлы,
Ескірген сол үміттен күдерін үзген жылы...
Қуарған жапырақтар!
Қақым жоқ қаралауға,

Толық

Астана. Жер асты. Соқыр сыбызғышы

  • 0
  • 0

Мысырдың бір мұңлы ертегін,
Һәм сырлы бандура ырғағын.
Мен оны сен тартқан
Сыбызғы үнінен тыңдадым.

Толық

Аршалар көз жасы

  • 0
  • 0

Менің ескі жарамның ауызында бұғынған,
Сыздап келген бұл жырды еске алушы ем
бұрыннан.
Қиырдағы қыстақтан көз алмайтын молалар,

Толық

Қарап көріңіз