Өлең, жыр, ақындар

Емхана

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 576
Емхана.
Бірде күн, бірде түн,
Ажал кеп қазады өмірдің іргесін.
Жымысқы уақыт жылмаңдап барады,
Жыртып ап жастықтың бір бетін.
Емхана.
Елітем ертеңге,
Үрейлер ойнақтап көрпемде.
Құртуға құлшынған ажалдың,
Жалыны жанымды өртеуде.
Уайым сарғайтып сіздерді,
Уайым сарғайтып біздерді.
Демімен жасырып іздерді,
Жыл құсын шулатып күз келді.
Біреу жүр көтеріп анасын,
Біреу жүр көтеріп баласын.
Кім солай көтеріп емдетер,
Қазақтың жаралы даласын.
Келмеске кетіріп тамызды,
О, қанша жаздарым жан үзді.
Жапырақ жалбаңдап ұшады,
Жалғаннан жалыққан тәрізді.
Азаптың аптабы қарыған,
Күндерден мен дағы жалығам.
Анау кең жап-жарық дүниенің,
Бір жұтым ауасын сағынам.
Елестер ішінен өзімді таба алмай,
Қорқамын мәңгілік қамауда қалардай,
Таңдарды ұйқысыз қарсы алам,
Біреу кеп құтқарып алардай...

21. 10. 2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүлсары

  • 0
  • 0

Кісен қиған тілерсегім дірілдеп,
Кекіліме түн жаңбыры сібірлеп..
Қайран өмір!
Сенің жым-жырт көшеңді,

Толық

Бейуақта жазған хат

  • 0
  • 0

Жапандағы жалғыз талдай мен күзгі,
Көкірегімді жылан – қайғы жол қылды.
Батыс жақтан соққан соңғы ызғар жел,
Үмітімнің жалғыз шамын сөндірді.

Толық

Емендер бүрлеген түнгі айдың

  • 0
  • 0

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,Ұларбек Дәлейұлы

Толық

Қарап көріңіз