Өлең, жыр, ақындар

Көктерек жыры

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 452
Көктеректен көшкен сағым кеудемде,
Көктеректе өшкен шағым кеудемде.
Құлап сөнген жасын сынды көлдерге,
Тулап түскен жәйін сынды шөлдерге.
Мына өмір тас қараңғы көрден де,
Біз баратын өлгенде...
Аттап өтіп сан ақиқат белінен,
Дәл осылай бастамағам оны мен.
Құлазыған құба жолға қарсы ұшып,
Соңыма бір қарап кете беріп ем...
Жанарымда соңғы жапырақ қалды ұшып,
Өмір мені сарқып тұрып алды ішіп!
Сапарымды жалғастыра бергенмін,
Әжемді еске ап өлген кеше қан құсып.
Жібермеген топырақтың дәмі оны,
Жібермеген жалғыз тамшы қан оны.
Көлеңкеме ғана сеніп мен кеткем,
Бір басымда бүкіл дүние әлегі.
Серіліктаудың сұлбасы қап санамда,
Шартарапқа сүйрей қашты вагондар.
Мен әлі де жеңе алғам жоқ өмірді,
Мені әлі де түсінген жоқ адамдар!
...Көктеректен көшкен сағым басымда,
Көктеректе өшкен шағым ғасырда.
Ал рухым саған ұшып кетіпті,
Тағдырымды тастап жауын-шашынға.
Сонау-у- у бір кез, жиырма екі жасымда...

11. 11. 2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнерген мен емес, аспан

  • 0
  • 0

Түнерген мен емес, аспан,
Жас төккен мен емес һәм.
Жанарын зілдей түн басқан,
Мен емес ауырған,

Толық

Мені үнсіз оқиды ескірген обалар

  • 0
  • 0

Азабым болдың сен ақырғы,
Һәм өлмес мұратым, мерейім.
Сен жақтан әлдене қол бұлғап шақырды,
Тәуекел, көрейін!

Толық

Мезгілдер кеткен таңбалап

  • 0
  • 0

Мезгілдер кеткен таңбалап,
Мың жылдық шөлдей басылмас.
Ақ жаңбырлардан қорғалап,
Қашқан күн қазір ашылмас!

Толық

Қарап көріңіз