Өлең, жыр, ақындар

Бозінген

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 600
...Бозарған шудасы желкілдеп,
(Мезгілсіз ағарған Анамның шашындай).
Аңқасын кептірген шөлі бір басылмай,
Күн ұзақ кезеді туған жер жотасын,
Іздейді ботасын.
Қараша күндері...
Гулеген боз боран,
Сағыныш сарыны – бота боп боздаған.
Аспанда шулаған жыл құсы,
Сол ескі жарасын қозғаған!
Бұрынғы күн емес секілді мына күн,
Бұрынғы ән емес секілді бұл әнім.
Кейуана тағдырлы аруана зарына,
Қосылып менде үнсіз жыладым.
Тас болып кеткен бе, көкірегі дүниенің,
Айтыңдаршы адамдар,
Нышаны бұл ненің?!
Тағдырын қоғамның тастап сол табанға,
Жетелеп барады бізді ақыр заманға.
Ежелден серпілмей ғасырлар түнегі,
Тоқтап-ақ қалардай замана жүрегі.
Күндерден айларға,
Айлардан жылдарға алмасқан,
Өңкей бір күңірену, өксікке толды аспан.
...Бозарған кекілін күн сүйіп,
Мелшиген тас оба пішінде,
Күйігі өрт болып ішінде.
Көз алмай күзетіп туған жер жотасын,
Аруана емізіп жатады түсінде,
Қасқырға айналған ботасын...

24. 03. 2008 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбату

  • 0
  • 0

Қайғырмашы қалқам, сен!..
Жаның қалмай жар басына жүгіріп,
Құламашы, көз жасыңа сүрініп.
Мынау шексіз кеңістіктің жүзіне

Толық

Әжемнің иісі

  • 0
  • 0

Кенеземде бір шөл бар қанбай жүрген,
Құрғыр-ау,
Жібімейді таңдай мүлдем.
Бал татыған зәмзәм да баса алмайды,

Толық

Саған жетер асуларды жапқан қар

  • 0
  • 0

Саған жетер асуларды жапқан қар,
Одан әры мен түсінбес Аспан бар.
Сәл қалғысаң шатқалдары шақырар ,
Жыландары шашқан зәр...

Толық

Қарап көріңіз