Өлең, жыр, ақындар

Гүлназға

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 916
Мұнарлы аспан,
Мұнарлы күз,
Мұнар күн,
Аяғына шыға алмаймын бір әннің.
Көзім жұмсам көлбеңдейді елесің,
Бәлкім сені шындап сүйген шығармын.
Тереземді қақса жаңбыр тамшысы,
Ол беймаза сағыныштың жаршысы.
Мазасын ап таңғы тәтті ұйқымның,
Жүрегімде тұрды бейнең шарпысып...
Жеткізе ме?
Сан-сан тарау жол әлі,
Кімде мендік махаббаттың обалы.
Желтоқсанда желмен ұшқан бір шоқ қар,
Рухым боп кірпігіңе қонады.
Бейтаныс жол қарсы алдымнан қол бұлғап,
Аппақ елес шақырады алдымнан.
Жігерімді қанат қылып ұшамын,
Мені күтіп сонадайдан сан жылдар,
Мені мұңға көметін жол – бұл емес,
Талықсытып жиі арбайды мың елес.
Менің мынау сағынышымның алдында,
Хафиз айтқан сағыныштар түк емес!
Іздеп тапқан сарғаюдың түбінен,
Менің ең бір қастерлейтін гүлім ең.
Ең бақытты адам болып қалармын,
Маңдайыңнан бір сипаған күні мен!!...

22. 02. 2008ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзден қашу

  • 0
  • 0

Жалқы сәтке байлап барлық мұратын
Тастап жалғыз кеткенімен мың ақын,
Өмірден де тартымды екен мына түн.
Өлімнен де үрейлі екен мына түн...

Толық

Жетім күз және мен

  • 0
  • 0

Жазайын тағы да жыр,
Сен менің мынау көңіл бағыма кір.
Күрсініп күзгі өзен жатыр ағып,
Анасы өлген жетімнің зары ма бұл?!

Толық

Елес іздеу

  • 0
  • 0

Жауып бір өтті ақ лағыл,
Ақшам мен түннің арасы.
Буланып жүзі қалды адыр,
Ұмытылып ескі жарасы.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар