Бейуақта жазған хат

Жапандағы жалғыз талдай мен күзгі,
Көкірегімді жылан – қайғы жол қылды.
Батыс жақтан соққан соңғы ызғар жел,
Үмітімнің жалғыз шамын сөндірді.
Жапырағым саудырауда сарғайып,
Жолдарымыз тоғыса ма енді ізгі?!
Арал желі...
Мұнша суық болар ма,
Мен жайлы енді сағыныш та жоқ онда.
Жыл құстары сыңсып ұшса төбеңнен,
Мен ағамды жоғалтқам де оларға.
Көкірегі тола уға зіл батпан,
Қос жанарын қатал уақыт мұздатқан.
Жалғыз қазды көрсең жем бер қолыңнан,
Оған қарап жүрегіңді сыздатпан.
Мен туралы жырын айтар сол құстар,
(Мен туралы және жылы қарғыстар...)
Жүрегімді қалар мәңгі мекендеп,
Қайтқан солай бала құстар, паң құстар...
Сені күтіп жүдеп өлген жаныммен,
Күзгі шықтай мөлдіреген арыммен.
Бейуақта жазған хатым еді бұл,
Жанардағы соңғы тамшы қаныммен...

28. 07. 2008ж

---