Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш элегиясы

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 420
Аңсадым-ау!
Өзің жайлы алғызармын қайдан хабар,
Біз қауышқан көктемгі бақ саған құшақ
жайған болар.
Мұнар басқан қала жолын жалғыз ұзақ серуендеймін,
Сағым елес жолын алдап құмда қалған керуендеймін.
Бастап барып әлденеге қыз көктемнің жұпар лебі,
Сан мыңдаған адамдардың толқындары жұтар мені.
Жүрегімде шердің табы,
Көкірегімді басқан аптап,
Әбден таныс уайымнан қашып келем сасқалақтап.
Таңғы азаннан сілкінеді талықсыған қала таңы,
Құмар қылған сан кірпіктер жебе болып мені атады.
Сарсаң қылған жолдарыңа жайып
көктем жапырағын,
Сені үнсіз шақырады Түркістанның топырағы.
Сатып кетті сан достарым бұл сапарға бірге шығып,
Ұмыт болған өткеніме өкінемін тым кешігіп.
Бақыт жайлы толғанбаймын,
Ол да ермек емес маған,
Жалғыздығым – жұбанышым,
Одан кейін сені еске алам.
Көңілсіз бір түс көремін, тал түсте де ояу жүріп,
Соңыма ерген күшіктерге таныстарша қоям күліп.
Салғырт күндер санамды езіп сағынышқа желімдейді,
Өзім сенген жандар мені жылатудан ерінбейді.
Шаршасам да жолдарыңа жайып үміт керегесін,
Қараудан бір жалықпаймын вагондардың терезесін.
...Сарсаң қылған жолдарыңа жайып көктем
жапырағын,
Сені үнсіз шақырады Түркістанның топырағы.
Мен сенемін сел боп аққан тыйылар-деп жасым
бір күн,
Міне солай сенсіз көрген күлкіден де қашып жүрмін...

06. 03. 2005ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Емендер бүрлеген түнгі айдың

  • 0
  • 0

Тым ауыр сәттердің куәсі мына ақшам,
Ұмтылған сен жаққа Шайырдың еркінде.
Тереңге батырып, түпсізге құлатсаң,
Обалымды артармын,Ұларбек Дәлейұлы

Толық

731 жыл. Күлтегіннің соңғы сәті

  • 0
  • 0

Е, Білге ағам, ер Қаған!
Тірліктегі өкпең болса бер маған.
Тұман көрдім Селенгіні қаптаған,
Соңғы сәтім сес жасап тұр,

Толық

Елегізу

  • 0
  • 0

Сере сере, сере қар,
Сені күттім селкілдеп,
Күз бораны іргемді көтереді кеңкілдеп.
Сеңгіл тұман ішінде боз шудасы желкілдеп,

Толық

Қарап көріңіз