Өлең, жыр, ақындар

Түнмен сырласу

  • 22.01.2022
  • 0
  • 0
  • 739
Түн келді,
Тереземді тұмшалады,
Аулақта, алыс тұр бір таң әлі.
Таңдайымды қаңсытқан тәтті жырдың,
Тартылып тұр алдымда құр табағы.
Түн қонды,
Тымпиған шал – тау басына,
Құлақ түрем сыбдырға, болмашыға.
Ай дейтұғын жанары жансызданған,
Қарай берем жарымжан жолдасыма.
Түн келді,
Тәтті шағын кімге берді?
Мен тұрмын жоғалтқандай бірдеңемді.
Сырлы өмірдің сыртынан бұғып барып,
Бастап кеп жіберер ме ем дүрбелеңді.
Түн жайды,
Жан-жағыма жаялығын,
Туған ел, алаңсыз бол,
Ояу ұлың!
Дүрбелең салмақ тұр ғой,
Тілемеймін,
Сәбилердің ұйқыдан оянуын.
Сәбилер!!
Болашақтың солдаты олар,
Тыныштығы жоғалса зорға табар.
Қорғаймын мен ажалдан
Қиын қылса,
Бодауына маған кеп таңба салар!!!

27. 03. 2001ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қараша айы келгенде

  • 0
  • 0

Баһадүрлер сияқты майданда сап түзеген,
Иіліп тұр сені еске ап,
Мың самырсын, жүз емен.
Дала мұңды болғанмен, қала таңы қарбалас,

Толық

Орта ғасыр ұрыс майдандарындағы түнгі жыр

  • 0
  • 0

Алғайдың алты қырында арғымақ атлар жусайды,
Жақсылық па ол, не Бегім?
Бөрілібұлақ суына шөліркеп жаным сусайды,
Жамандық па ол, не Бегім?

Толық

Гүлсары

  • 0
  • 0

Кісен қиған тілерсегім дірілдеп,
Кекіліме түн жаңбыры сібірлеп..
Қайран өмір!
Сенің жым-жырт көшеңді,

Толық

Қарап көріңіз