Өлең, жыр, ақындар

Бидай елеген әйел

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 911
(аударма)

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай
келіншек шығып барады.
Самал жел есті. Еледі,
алтындай дәнді ақтады.
Төменде, үйде, бөбегі
ұйқтамай әлі жатқаны.
Елестеп таулар көзіне,
жүзінде титтей мұң қалмай,
бұлақты бойлап өзі де,
елек те билеп түрғандай.
Шарқаты желмен сыбдырлап,
әйелдің өзі — нәр тұрған!
Еседі самал сырды ұрлап,
тегіліп жатыр алтын дән!

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кармен

  • 0
  • 0

Сиқыр бір сазға таңданып,
Жүзіңе шапшып бар қаның,
Күтесің ессіз арбалып
жымыңдап шамдар жанғанын.

Толық

Өлім

  • 0
  • 0

Мен талай тірілгенмін
мәңгі екенін паш етіп жұмыр Жердің.
Енді өлемін. Айналам топыраққа,
Естімеймін бірін де дүбірлердің.

Толық

Тек осы жер

  • 0
  • 0

Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер