Өлең, жыр, ақындар

Бидай елеген әйел

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 940
(аударма)

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай
келіншек шығып барады.
Самал жел есті. Еледі,
алтындай дәнді ақтады.
Төменде, үйде, бөбегі
ұйқтамай әлі жатқаны.
Елестеп таулар көзіне,
жүзінде титтей мұң қалмай,
бұлақты бойлап өзі де,
елек те билеп түрғандай.
Шарқаты желмен сыбдырлап,
әйелдің өзі — нәр тұрған!
Еседі самал сырды ұрлап,
тегіліп жатыр алтын дән!

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұрпаққа

  • 0
  • 0

Жұртты ысырып өзіме жол да ашпадым,
басып өтіп басқаны төрге аспадым.
Жоқтау айтып, жібітіп ел көңілін,
сұрап, сығып алмадым көз жастарын.

Толық

Нақылдар мен ғақылдар

  • 0
  • 0

Тасқын сулар таудан өтіп, тас жарар,
ну жайқалар тереңдіктен татса нәр.
Қардай аққу, құстар ұшса қаңқылдап,
құзғын қалар үні бітіп, қарқылдап.

Толық

Жерошақ

  • 0
  • 0

Түнгі аспан моншақ тақты бұлты ашылып
келеміз сайларды асып, қырқа шығып.
Жырақта жерошақтан лаулаған от
жылылық құндағы боп тұр шақырып.

Толық

Қарап көріңіз