Өлең, жыр, ақындар

Бидай елеген әйел

  • 27.01.2022
  • 0
  • 0
  • 975
(аударма)

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай
келіншек шығып барады.
Самал жел есті. Еледі,
алтындай дәнді ақтады.
Төменде, үйде, бөбегі
ұйқтамай әлі жатқаны.
Елестеп таулар көзіне,
жүзінде титтей мұң қалмай,
бұлақты бойлап өзі де,
елек те билеп түрғандай.
Шарқаты желмен сыбдырлап,
әйелдің өзі — нәр тұрған!
Еседі самал сырды ұрлап,
тегіліп жатыр алтын дән!

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауылдар шақырғанда

  • 0
  • 0

Мұндай аппақ қыс болмаған,
бұлт болмаған қауырсындай.
Қаланы көк түс торлаған –
түтін өрлеп дамылсыз, жай.

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Испания!
Мен өзіңмен сырласам жылап тұрып:
Тындашы өзің үлыңды құлақ түріп.
Көп нәрсені сіңірдің қаныма сен,

Толық

Менің партияма

  • 0
  • 0

Танымайтын жандарды туысқан қып жібердің,
Қайнар көзін сен бердің қайрат пенен жігердің.
Отанымды қайтардың быт-шыт болған кезімде,
Бостандық деп талпынтқан бөледің бір сезімге.

Толық

Қарап көріңіз