Мамыражай өмір жоқ өлеңімде
- 0
- 0
Мамыражай өмір жоқ өлеңімде,
бәрі бостай: өмір ме, өнерің бе.
Өлер бала молаға жүгірер деп,
ауады ылғи аңсарым көне күнге.
Бір сезім жанарыңда елжіреген
Бір сезім жанарыңда елжірегенжанымды тұңғыш рет дір еткізді.
Басармын сол дірілді енді немен
бір арман кернегендей жүректі ізгі.
Жаныма жақын тартып барады үнің,
сені айтып сыбырлайды терек, емен.
Еркелеп асыр салған балалығым
алыстап бара жатыр неге менен?
Ұйқымды шайдай ашып ұзақ түнде,
елесің көлбеңдейді неге сенің?
Ойыма сөздеріңді жүз ап күнге,
күбірлеп қиялыммен кеңесемін.
Сыланам. Жиіледі шашты да өру.
Жанымды жайлап алдың, санамды ұрлап.
Қайғы ма, қуаныш па жақсы көру
баласын бөтен үйдің?
Маған жұмбақ.
1958
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жоғалған махаббат
- 0
- 0
Арманым сен едің
Ардағым сен едің
Өзіңсіз өмірім көңілсіз деп едім
Көрмесем жабығып сарғайып сағынып
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Абоюдна
Күшті жазылған -
Шабнам
Толык малымет керек -
Ринат
Күшті -
Куланбаййй ЕСЕНЖАННН
Салам агаликом барлык улдарга 2025 жыл кутты болсы... -
Бинұр
Өте күшті
жансая
жақсы екен маған ұнады