Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 325
(А. С. Пушкиннен)

Торда отырмын, дымқыл сазды тас тұман,
Мен еркі жоқ асыранды жас қыран,
Қанат қағып менің мұңды жолдасым,
Қанды ас шұқиды терезенің астынан.
Шұқиды, тастап, терезеге қарайды,
Мұңдасындай мені өзіне санайды,
Шықылықтап ишарамен шақырып,
«Кел ұшайық!» дегендей кез қадайды.
«Біз еркін құс, туған...
Уақыт кезеңім,
Әне, ақшыл тау, бұлттан асқан көремін.
Әне, көкшіл көк теңіздің кемерін,
Әне ойнақтап жел гулейді — ол...
Мен едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр сарайы

  • 0
  • 0

— Қызым-ау, қалқам, біздерге
Жүр дейсің, қайда,— уа, жаным?
Өткіздім дәурен бұл жерде,
Бұл жерде жетпек ажалым!

Толық

Испан ұлы

  • 0
  • 0

Бұлшық еті бұлың тас,
Испанда бір ұл — алмас:
Жарған тауды, қияны,
Оқ даусынан құлағы

Толық

Дон

  • 0
  • 0

Кубань берік қазақтардың
Күлтеленген бүліс жоны,
Құзды жара, азат елдің
Көлбей аққан күміс Доны.

Толық

Қарап көріңіз