Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 436
(А. С. Пушкиннен)

Торда отырмын, дымқыл сазды тас тұман,
Мен еркі жоқ асыранды жас қыран,
Қанат қағып менің мұңды жолдасым,
Қанды ас шұқиды терезенің астынан.
Шұқиды, тастап, терезеге қарайды,
Мұңдасындай мені өзіне санайды,
Шықылықтап ишарамен шақырып,
«Кел ұшайық!» дегендей кез қадайды.
«Біз еркін құс, туған...
Уақыт кезеңім,
Әне, ақшыл тау, бұлттан асқан көремін.
Әне, көкшіл көк теңіздің кемерін,
Әне ойнақтап жел гулейді — ол...
Мен едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыл орман, жас терек

  • 0
  • 0

Бесжылдықтың жазында
Еңбек дабыл қаққан шақ,
Жыр ғып ақын жазуға,
Елден құнар тапқан шақ.

Толық

Гагра

  • 0
  • 0

Аясын кең Абхаздың
Ашып теңіз жарына,
Бұлт түндігін шат-құздың
Түрген таулы Гагра.

Толық

Түс

  • 0
  • 0

Түсімде: жар тас басынан
Секіргім келді теңізге,
Тыныштық сүйгіш, ән салған,
Періште маған сол кезде:

Толық

Қарап көріңіз