Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 11.07.2022
  • 0
  • 0
  • 471
(А. С. Пушкиннен)

Торда отырмын, дымқыл сазды тас тұман,
Мен еркі жоқ асыранды жас қыран,
Қанат қағып менің мұңды жолдасым,
Қанды ас шұқиды терезенің астынан.
Шұқиды, тастап, терезеге қарайды,
Мұңдасындай мені өзіне санайды,
Шықылықтап ишарамен шақырып,
«Кел ұшайық!» дегендей кез қадайды.
«Біз еркін құс, туған...
Уақыт кезеңім,
Әне, ақшыл тау, бұлттан асқан көремін.
Әне, көкшіл көк теңіздің кемерін,
Әне ойнақтап жел гулейді — ол...
Мен едім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзі-ақ күн

  • 0
  • 0

Дабылынан Октябрь
Ойы - қырым оянып,
Ұлы арманға жеткен бір
Тұрған елім толғанып.

Толық

Берлинге

  • 0
  • 0

Күркіреп кәрі Карпаттан
Кәрін төккен бұлтты айдай,
Жарқылдап оқтар жан-жақтан —
Нажағайдай көкте ойнай,—

Толық

Алтын ұя

  • 0
  • 0

Бойшаң біткен бәйтеректі,
Я, шатқалаң шыңды тасты
Мекен етіп ұя салған
Көруші ем мен қарлығашты.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар