Өлең, жыр, ақындар

Мұнда және онда

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 910
(аударма)

Қуғынға шықты шарқ ұрып, -
жатпайды тыныш жел неге –
сілесі қатты алқынып
жете алмай қара пердеге.
Ызадан сосын жарылып
шананы көмді қарменен.
Тұманның тонын жамылып
мұнара салып сәндеген.
Қуады бәрін қағынып,
секем ап көңілі әрнеден.
Даланы кезді сандалып,
долы жел неткен кекті еді.
Ұшқындар жүрді шам жағып
түнекке сәуле сепкелі.
Келеді жел де қарманып –
пердеге бірақ жетпеді,
Түсірді жұлып ақ бұлтты
талдырып жерге тепкелі.
Көгілдір түнек тылсымда
екі елес қана көрінген,
байланып жіпсіз бір сырға,
ісі жоқ басқа өмірмен.
Билеп жүр екеу перделі,
кірпіктер көзден от күреп –
ғашық боп қалған қос жүрек.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ояну

  • 0
  • 0

Қоштасты таңғы шуақ ақ қыраумен,
қалыпты оқ-сәуледен мұнар құлап.
Оянып ұйқысынан жатты дәурен,
шатырда көк нәр гүлі тұр албырап.

Толық

Сүйіскенге дейін

  • 0
  • 0

Қолым тиіп, жас денең
дір етті – күш бұл қандай?!
Шымырлады тас төбем,
денемді ток ұрғандай.

Толық

Азамат

  • 0
  • 1

Жүзі қоңыр болғанмен,
аппақ оның жүрегі,
күлсе шындап күледі,
ал, күрсінсе — түн еді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер