Қар бораннан шыға алмадым,
қуанамын өлімге.
Сен алдымда бұлаңдадың,
үміт шашып көңілге.
Қара көзің қадалғанда
жанталасып бұлқынам.
Күртік қардан таң-арманға
құлап-тұрып ұмтылам.
Хан, батырлар жерде қалған
жатыр көзі жұмулы.
Мұның бәрі, перделі арман,-
құрбандарың бұрынғы!
Мен тұншығам боран қамап,
шуақ қайда күнгейлі?
Ал жатқандар маған қарап:
«Тіріл қайта! Тұр!»—дейді.
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі