Өлең, жыр, ақындар

Құшқанда мені жиі айқара мұң

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1190
Құшқанда мені жиі айқара мұң,
жанарым жасқа толып, байқамадым:
жас іні, жайсаң аға жақсылығын
енді ойлап, дариядай шайқаламын.
Болғанмен жаным ізгі, бай талабым,
сарқылып бітпесе де айтар әнім,
бәрібір жарда жалғыз құрақ едім
о баста-ақ құлататын жайпап ағын.
Ешкім де ғұмырымды демес керім:
төзетін жерде төзбей, егескенім…
Жер басып жүрсем әлі құлап, тұрып –
ерлігім не еңбегім емес менің.
Кіргендей шеңгел жердің жаңқасы кіл
жүрсем де, тірлігімнің қалқасы – нұр,
өзіме сездірмей-ақ аялаған
ортаның, адамдардың арқасы бұл.
Япыр-ай, бастасам ба қайта бәрін?
Біреу-ақ бүгінгі уайым, айтар әнім:
осынау дариядай сезімдердің
қарымын қалай, немен қайтарамын?
Салар ем әрқайсыңа алтын мүсін,
жетпейді оған әзір даңқым, күшім.
Тек сендер қорғап қалған пәктігіме
бір қылау түсірмесе әр күнгі ісім.
Өмірдің сезінсем де таң, ызғарын,
қызуын жойған емес тамыз-жаным,
жаныма қалғу бермес жалғыз жарық –
сендердің алдыңдағы қарыздарым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жөнегендей айдында ағын жосып

  • 0
  • 0

Жөнегендей айдында ағын жосып,
бара жатыр далада шағыл көшіп.
Құтырынған құм боран көз аштырмай,
жайратардай жел-қанжар жаныңды осып.

Толық

Көздеріңде ақыл, ой, мұң тұнады

  • 0
  • 0

Көздеріңде
ақыл, ой, мұң тұнады,
адамдайсың қанбаған бір құмары.
Жаның жүдеп, дәрменсіз отырасың

Толық

Дауыл - менің жүрегімнің аңсары

  • 0
  • 0

Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер