Өлең, жыр, ақындар

Құшқанда мені жиі айқара мұң

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1376
Құшқанда мені жиі айқара мұң,
жанарым жасқа толып, байқамадым:
жас іні, жайсаң аға жақсылығын
енді ойлап, дариядай шайқаламын.
Болғанмен жаным ізгі, бай талабым,
сарқылып бітпесе де айтар әнім,
бәрібір жарда жалғыз құрақ едім
о баста-ақ құлататын жайпап ағын.
Ешкім де ғұмырымды демес керім:
төзетін жерде төзбей, егескенім…
Жер басып жүрсем әлі құлап, тұрып –
ерлігім не еңбегім емес менің.
Кіргендей шеңгел жердің жаңқасы кіл
жүрсем де, тірлігімнің қалқасы – нұр,
өзіме сездірмей-ақ аялаған
ортаның, адамдардың арқасы бұл.
Япыр-ай, бастасам ба қайта бәрін?
Біреу-ақ бүгінгі уайым, айтар әнім:
осынау дариядай сезімдердің
қарымын қалай, немен қайтарамын?
Салар ем әрқайсыңа алтын мүсін,
жетпейді оған әзір даңқым, күшім.
Тек сендер қорғап қалған пәктігіме
бір қылау түсірмесе әр күнгі ісім.
Өмірдің сезінсем де таң, ызғарын,
қызуын жойған емес тамыз-жаным,
жаныма қалғу бермес жалғыз жарық –
сендердің алдыңдағы қарыздарым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлытауым

  • 0
  • 0

Қойылған ескерткіштей нұр күніме,
ұқсайтын туған жердің кіндігіне
киелі бір өлке бар қазағымда,
ту тіккен тірлігіме, бірлігіме.

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Уайым шексін біреулер о дүние туралы,
Ойламаппын мен бірақ ол жайында туғалы.
Өмір деген әдемі соны ғана білем мен,
Жас арудай тартады тірлік шіркін гүл өңмен.

Толық

Түрмеге хат

  • 0
  • 0

Салғандай тыпырлатып жанды мұзға,
шырылдап күн кешсем де қарлы құзда,
жүргенде Сіз биікте, білесіз ғой,
бармап ем «ағатайлап» алдыңызға.

Толық

Қарап көріңіз