Өлең, жыр, ақындар

Боздақ

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 646
Боз інген сүйреп бұйдасын
беткейге – бозаң белге асты,
боздаған сәтте қимас үн
жанына тиіп жел қашты.
Артында қалды жон-жота,
анадан үміт сөнген бе –
қалды ма дейді-ау боз бота
бошалап барған сол жерде.
Жыңғылды сайы.
Қыр.
Сағым
Тіршілік жоқтай маңда түк.
Бір өмір жарған құрсағын
жанардан жасын парлатып.
Құрсағын жарған тірлігі
жыңғылды сайда жүр ме екен?
Жұмақтай жасыл жыңғылы –
қинаған жанын нұр мекен.
Зарлайды басса жүз қадам,
бұйдасын сүйреп, жол қарап,
бауырына сыймай сыздаған
желіннен сүті сорғалап.
Селк етті дала, жота, шың
керіліп жатып көз ілген.
Зарлайды таппай ботасын
бұйдасын үзген боз інген.
1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұрт мені қатал дейді

  • 0
  • 0

Жұрт мені қатал дейді
найзағайдай мінезі шатырлаған,
біреулері айтады ақыл маған:
өркөкірек, тәкаппар, менменсіген...

Толық

Ананың тілегі

  • 0
  • 3

Өмірден ылғи нұр күттім,
кешсем де талай өткелін.
Таңданам бүгін, тірліктің
құпиясы, мұнша көп пе едің?

Толық

Жұмыс

  • 0
  • 0

Анам мені ертемен
оятады тұр-тұрлап.
Ұйқы тартып желкеден,
мен жатамын қыңқылдап.

Толық

Қарап көріңіз