Өлең, жыр, ақындар

Киіз үй

  • 23.02.2022
  • 0
  • 1
  • 2977
Киіз үй… Көп болыпты-ау кірмегелі…
Сығалап түндігінен күн кемері,
жаныма бір рахат әкелетін
жұпары боз жусанның іргедегі.
Үй, дала – нәр алуға қос анамнан
тағы да келем аттап босағаңнан.
Баяғы шаңырақ – күн сәулесіндей,
алдымнан тағы менің тоса ма арман?
Кідірдім босағада.
Төрге өтпедім.
Келгендей көмейіме жөргек демім.
Жұтыпты жүйрік ғасыр сенен жырақ
қызыңның үкі таққан он көктемін.
От шашып жанарынан, шыдам жылап,
белдеуде елеңдеп тұр бір арғымақ:
бір сергіп қалсын деді-ау қайран ауыл,
тәуекел! Әзер болса тұрам құлап!
Жеңеше, шилерді ысыр, түр іргені –
кеңітсін, кеудемді ашсын іңір желі!
Шалқиын шабыттанып,
жүргенімде
тас үйдің тарлығынан түңілгелі.
Кеңістік. Білмейтіндей жасқауды құр.
Жер – киіз. Шаңырақ – көк. Жақсы-ау ғұмыр!
Шаршап ем ылғи жерге тұқыртудан -
еңсеммен сезейінші аспанды бір!



Пікірлер (1)

Ақниет

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Жүректі оймен қамалап

  • 0
  • 0

Өзгелер қызық кешіп жатыр күліп.
Адамдар «ойнап-күлген күнә,» - дейді,
өздері сол күнәға батып жүріп.
Батсам деп күнәсына адамдардың,

Толық

Шықпайды деп ойлама жастан дана

  • 0
  • 0

Шықпайды деп ойлама жастан дана,
кәрі-жасы болмайтын тастар ғана.
Миы да жоқ, ойы жоқ шалдар қанша
басын бұлдар орап ап ақ шалмаға.

Толық

Оянса екен балташы

  • 0
  • 0

Егер де сен,
Солтүстік Америка,
шыға қалсаң қару-жарақ асынып,
жанарыңнан зұлымдық от шашылып

Толық

Қарап көріңіз