Өлең, жыр, ақындар

Киіз үй

  • 23.02.2022
  • 0
  • 1
  • 2992
Киіз үй… Көп болыпты-ау кірмегелі…
Сығалап түндігінен күн кемері,
жаныма бір рахат әкелетін
жұпары боз жусанның іргедегі.
Үй, дала – нәр алуға қос анамнан
тағы да келем аттап босағаңнан.
Баяғы шаңырақ – күн сәулесіндей,
алдымнан тағы менің тоса ма арман?
Кідірдім босағада.
Төрге өтпедім.
Келгендей көмейіме жөргек демім.
Жұтыпты жүйрік ғасыр сенен жырақ
қызыңның үкі таққан он көктемін.
От шашып жанарынан, шыдам жылап,
белдеуде елеңдеп тұр бір арғымақ:
бір сергіп қалсын деді-ау қайран ауыл,
тәуекел! Әзер болса тұрам құлап!
Жеңеше, шилерді ысыр, түр іргені –
кеңітсін, кеудемді ашсын іңір желі!
Шалқиын шабыттанып,
жүргенімде
тас үйдің тарлығынан түңілгелі.
Кеңістік. Білмейтіндей жасқауды құр.
Жер – киіз. Шаңырақ – көк. Жақсы-ау ғұмыр!
Шаршап ем ылғи жерге тұқыртудан -
еңсеммен сезейінші аспанды бір!



Пікірлер (1)

Ақниет

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Қоңырқайлау өтуде күз кештері

  • 0
  • 1

Қоңырқайлау өтуде күз кештері,
дос дегендер қанша күн жүздеспеді;
шарттылықты немесе шақыруды
былай қойып, келмейді іздеп сені.

Толық

Жүргенім-ай

  • 0
  • 0

Жүргенім-ай
ештеңені, ешкімді сағына алмай
(сағынышсыз тірліктің мәні қандай?!).
Жүрегімде жараның табы бардай.

Толық

Ескі корабль

  • 0
  • 0

Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.

Толық

Қарап көріңіз