Өлең, жыр, ақындар

Киіз үй

  • 23.02.2022
  • 0
  • 1
  • 2970
Киіз үй… Көп болыпты-ау кірмегелі…
Сығалап түндігінен күн кемері,
жаныма бір рахат әкелетін
жұпары боз жусанның іргедегі.
Үй, дала – нәр алуға қос анамнан
тағы да келем аттап босағаңнан.
Баяғы шаңырақ – күн сәулесіндей,
алдымнан тағы менің тоса ма арман?
Кідірдім босағада.
Төрге өтпедім.
Келгендей көмейіме жөргек демім.
Жұтыпты жүйрік ғасыр сенен жырақ
қызыңның үкі таққан он көктемін.
От шашып жанарынан, шыдам жылап,
белдеуде елеңдеп тұр бір арғымақ:
бір сергіп қалсын деді-ау қайран ауыл,
тәуекел! Әзер болса тұрам құлап!
Жеңеше, шилерді ысыр, түр іргені –
кеңітсін, кеудемді ашсын іңір желі!
Шалқиын шабыттанып,
жүргенімде
тас үйдің тарлығынан түңілгелі.
Кеңістік. Білмейтіндей жасқауды құр.
Жер – киіз. Шаңырақ – көк. Жақсы-ау ғұмыр!
Шаршап ем ылғи жерге тұқыртудан -
еңсеммен сезейінші аспанды бір!



Пікірлер (1)

Ақниет

Күшті

Пікір қалдырыңыз

Теңіз жағасындағы кемпірлер

  • 0
  • 0

Шәлілерін жамылып
алайын деп кәрі ойлардан арылып,
келіп олар жағасына теңіздің,
отырады сосын үнсіз қамығып,

Толық

Кітаптар

  • 0
  • 0

Күн нұры мен сау тамыр гүлдетеді бұтақты,
махаббат пен ұзақ жол туғызады кітапты.
Егер оның ішінде елдің иісі болмаса,
сұлу қызбен сүйіскен ердің иісі болмаса,

Толық

Өзімді таныстыру

  • 0
  • 1

Түркістан - Ата жұртым, дала - жаным.
Даламды жұпыны деп қарамағын:
Пасауи, дәдем Қорқыт, Арыстанбаб -
киелі жатыр мұнда бабаларым -

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар