Өлең, жыр, ақындар

Еріп ессіз өлеңнің жетегіне

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 589
Еріп ессіз өлеңнің жетегіне,
қыздырғаным шамалы шекені де.
Жырларымнан күлкі не ақыл күтпе –
менде әуелден жоқ соның екеуі де.
Ақыл аулап таң ата көз іле ме,
өзгелердің өтімді сөзі неге?
Менде ақыл жоқ еріккен жұртқа бөлер,
бір ақылгөй жетпей жүр өзіме де.
Бұл дүниеде бас бұзар бар арсыздар,
жүрек түгілі көргенде санаң сыздар.
Қуаттанам, күлем деп дәметпеңдер –
жырымды оқып жас бұлап қаларсыздар.
Шырайланып өмірдің өңі кенет,
шаттық болса, күлкі де төгілер ед.
Жердегілер – желөкпе, шаттығыңды
шынжырлапты, шыңғыртып қолын егеп.
Мақұрыммын айладан, күлкіден де,
болса шашу етер ем шіркін елге.
Жоқтауым бар, мұңым бар – жан дертіңді
жүрек жасын көзіңе іркіп емде!
1985



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлагер

  • 0
  • 0

Халқына өнерімен шырай берген,
жолы да жөні бөлек былайғы елден,
қазақта аты әйгілі бір жігіт бар,
ол – біздің Құдайберген!

Толық

Диван жақ бұрышта

  • 0
  • 0

Пеш қалдырды солғын мұнар –
шоқ табын.
Терезелер сөндірді бар
оттарын.

Толық

Өкініш әні

  • 0
  • 0

Түндер бойы алдымда сенің бейнең тұрады.
Кезбе өзеннің қашанда шалқар теңіз - тұрағы.
Таң алдында қаңырап жағалаудай бос қалған,
Ұшты менің жанымнан әлдилеген жақсы арман.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар