Өлең, жыр, ақындар

Алақандағы жазу

  • 24.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1377
Үйде ертемен тып-тыныш,
тұрдым жайлап, тарандым.
Сосын алақаныма
атын жаздым анамның.
Мен қағазға жазбадым,
жазбадым үй жарына:
анашымның есімін
жаздым алақаныма.
Үйге толды адамдар,
шудан құлақ тұнады.
"Қолыңдағы немене?"-
деп барлығы сұрады.
Мен қолымды ашпадым,
лүпілдеді жүрегім.
Өйткені алақанымда
бақыт ұстап тұр едім!
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мама

  • 0
  • 0

Түн еді. Жел соғып тұр
жанған оттай лапылдап.
Аспан асты шатырлап,
үйлер, тіпті, көпірлер

Толық

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Күн мен махаббат

  • 0
  • 0

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер