Өлең, жыр, ақындар

Туған ел

  • 27.02.2022
  • 0
  • 0
  • 2056
Аймалайды өпкен желі,
нұрға оранып көк пен жері.
Бала сағым бұлдырайды,
гүлмен ойнап бөктердегі.
Қаз-үйректің таныс әні
ерке өзенмен табысады.
Бір-бірінен күле қашып,
ақ толқындар алысады.
Терек, қайың жымыңдасып,
самал желмен тұр ымдасып.
Жапырақтар тербеледі,
бір-бірімен сыбырласып.
Гүл жамылған өлкедегі
бұталар да ән төгеді.
Күн шуағы аймалаған,
елім неткен көркем еді!
1972



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн мен махаббат

  • 0
  • 0

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.

Толық

Еріп ессіз өлеңнің жетегіне

  • 0
  • 0

Еріп ессіз өлеңнің жетегіне,
қыздырғаным шамалы шекені де.
Жырларымнан күлкі не ақыл күтпе –
менде әуелден жоқ соның екеуі де.

Толық

Жерошақ

  • 0
  • 0

Түнгі аспан моншақ тақты бұлты ашылып
келеміз сайларды асып, қырқа шығып.
Жырақта жерошақтан лаулаған от
жылылық құндағы боп тұр шақырып.

Толық

Қарап көріңіз