Өлең, жыр, ақындар

Кешір мені...

  • 01.03.2022
  • 0
  • 0
  • 1855
Өзіңсіз жүре алмайды екенмін-ау,
көңілден кез болар ма кетер қырау…
Алдыңда кінәлымын, кінәлымын,
не керек өкінішпен бекер жылау.
Қайырмасы:
Өзіңсің есімдегі,
қинайсың несін мені.
Өзіңсіз өмір қырау,
өзіңсіз көңіл қырау.
Сүйіктім, кешір мені,
кешір мені.
Жанымды өкініштен жараладым,
сен бірақ ойланбадың, қарамадың…
Түсініп тұрсың ғой сен, қимасым-ау,
жазылмас жүрегімде нала барын.
Қайырмасы.
Сені де күйзелдірді мынау қайғы,
тіл қатшы тым болмаса кінәм жайлы.
Өзіңнен басқа мені ұға алмайды,
кешірмей сүйген адам тұра алмайды.
Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақатаев туралы жыр

  • 1
  • 4

Бір өзі мұхит сынды жағасы арман,
ағысы жағасына жара салған;
толқыны, тасқындаса, тау қопарып,
жабықса, жусаннан да аласарған.

Толық

Қашу

  • 0
  • 0

Ойлап жаттым - түсім бе,
сандырақ па, саумын ба:
кенет жаңбыр ішінде
жаурап жалғыз қалдым да,

Толық

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Қарап көріңіз