Өлең, жыр, ақындар

Анашыма

Анашыма

Менің анам ақкөңіл алтын адам,
Қолда болса ешкімнен тартынбаған.
Қашан көрсем ақылын айтып жүрер,
Бір мінезін көрмеппін жалпы жаман.

Уайымдайсың мен жайлы білемін ғой,
Кір келтірмей атыңа жүремін ғой.
Маңдайыма шаң тимей жүргендігі,
Таңдайдағы тәп-тәтті тілегің ғой.

Күйбең тірлік болсада қаншама мың,
Мен анамның көрмеппін шаршағаның.
Ауылға қайтып кеткім кеп тұрады,
Анам бар ғой алдымнан қарсы алатын.

Сені көрсем еркелеп саламын ән,
Бар мейірім табылар жанарыңнан.
Бәрін тастап кетіп қап сүйсембекен,
Жұмақтың кілті тұрған табаныңнан.

©️Сәдуақасова Ғайникамал



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз