Шоқ-шоқ

Сабылып келем әлі сағым қуып,
Тамылжып, қашан атар таңым күліп.
Жанашыр қалды ма екен маңайымда,
Жабықсам жұбататын жанымды ұғып.
Біреуге айдаһарша ысқырасың,
Біреуге арыстанша күш қыласың.
Дөкейлер келе жатса есік ашып,
Қағасың қалпағыңмен үсті-басын.
Арбайсың біреулерді ақша алуға,
Алдайсың алпауыт пен қасқаны да.
Жұртпенен жағаласып жүргеніңде,
Жұлдызың ағып түсер қас-қағымда.
Не керек, не жетпейді осы маған,
Бар сынды ауырсынбай тосып алам.
Бәлеқор, бәлесінен аулақ дейді,
Тап менен жан бар ма екен шошымаған.
Ит өмір, қашанғы енді қор қыласың,
Алдымнан өрмекшідей тор құрасың.
«Басына Сорбұлақтың сорға қондың,
Сол керек өзіңе де, сорлы басым».

---