Өлең, жыр, ақындар

Мархаббат

  • 01.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2585
Халқым менің, Қособам, қайран ауылым,
Сен деп талай қолыма байрақ алдым.
Атым озса қуанып менен бетер,
Қалып қойсам күйініп қайғы орандың.
Сеніміңді тайсалмай арқаласам,
Дем бересің, жұтқызбай алқада шаң.
Сүрінерде сүйедің қолтығымнан,
Саған тостым арқамды шалқаласам.
Қорғап өтем Арыңды өз Арымдай,
Жүрсе дағы соңымнан сөз арылмай.
Жақсылығың мен үшін ұшан теңіз,
Жамандығың тозаңның тозаңындай.
Сайын далаң сабырлы, піл сауырлы,
Болармысың жұмбақтау, мұнша мұңлы.
Мендей нәкөс баланы туа салған,
Аяймын сенің алтын құрсағыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске түссе ертегі

  • 0
  • 0

Сені,жаным, сүйем деуші ем мәңгілік,
Күн батқанда, атқан шақта таң күліп.
Айқайласам қайталайтын атыңды,
Алатауды жарып шығып жаңғырық.

Толық

Қайғыра аңсау

  • 0
  • 0

Таңғажайып таңды аңсадық біз алдан,
Күнді күттік күнәмізден қызарған.
Арман тектес асаукерге ер салдық,
Бір жүректе деп ұғыстық шығар жан.

Толық

Шоқ-шоқ

  • 0
  • 0

Сабылып келем әлі сағым қуып,
Тамылжып, қашан атар таңым күліп.
Жанашыр қалды ма екен маңайымда,
Жабықсам жұбататын жанымды ұғып.

Толық

Қарап көріңіз