Өлең, жыр, ақындар

Мысық пен төбет

Мысыққа қара төбет бұрынғыдай
Арс етпей жылы жүзбен бұрылды жай:
— Кел, достым, қас болмайық, дос болайық,
Сырласып іс істейік досқа лайық,
Дегенде:
— Не қып бүгін жылы ұшырап
Тұрсың? — деп тарғыл мысық қойды сұрақ.
Күнде айқайдан есіміз кетер болды,
Өкпеліктен бос шөлмек тиді кеше,
— Көк желкемнен менің де тиді кесе!
Ал, бүгін ше ?
— Столдың белі сынды,
Соны айтып болған жоқ, үйден сыртқа
Терезеден атылды бір жұмыртқа.
Соқты келіп мысықты тұмсығынан,
Сасқан мысық айналды ұршығынан,
Төбетке де бір үлкен қара тостақ,
Шонданайдан дәл келіп тиді жақсы-ақ.
Қара төбет қаңсылап ол да зытты,
Жылы сөзі достардың солай бітті...
Үйдегі мас тас-талқан болып жатыр,
Басқа-көзге жұдырық қонып жатыр...
Қара төбет, мысық пен ыңсыз-жыңсыз,
Іншігінен сығалап күліп жатыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Манабайдың маймағы

  • 0
  • 0

Майпромға барды да,
Манабайдың маймағы.
Қолына түсті бар сүттің
Жылтыраған қаймағы.

Толық

Ит "достығы"

  • 0
  • 2

Екі төбет кездесіп,
Жер ошақтың басында,
Отырысты тілдесіп,
Ешбір жан жоқ қасында:

Толық

Шляпа мен иесі

  • 0
  • 0

Болмаса да жел күшті,
Шляпа бастан желге ұшты.
Шляпаға иесі, —
Сөз айтып тұр тиесі:

Толық

Қарап көріңіз