Өлең, жыр, ақындар

Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 757
Көктемгі қара жаңбырлар, қашан жауасыңдар,
Қырлардың көгін өсіріп, көңілін ашар дауасыңдар.
Қара жер қатаяр еді, аспанның нұры
Жасыл шалғындарменен жасауламасаңдар.
Сіркесі су көтермей сонар даламыз,
Сендер сіркірегенше алаң боламыз.
Ұлан далаға көк, жасыл шалғындар шықпаса,
Қайрақ қырларға қажалып, тәмамдаламыз.
Беу, аспан,
Жердің әділ жанары, жылап тынасың сұстансаң,
Жалқы тақиям, қиналам апшып, қысқарсаң.
Жердің әділ жанары, сен жыламас та едің,
Көзіңе түспесе табанымнан ұшқан шаң.
Айлап жаумадыңдар, айлап жоқ болдыңдар,
Аңсап сағындық, қай
жаққа тоқталдыңдар?
Жерден ұшқан шаң аспанның көзін ашытқанда
Жерге ыршып төгіліп, қаймақ боп қондыңдар.
Жарықтық тамшылар жерге сүйсініп жеткесін,
Топырақ қалай түрленіп тіршілік етпесін.
Ақын аспанымыз иіп тұрғанда,
Абай болайық, исініп кетпесін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күдік

  • 0
  • 0

Ерке қалқам, еркін қалқам, жан қалқам,
Елдің бәрі бір өзіңе болған таң.
Сұлулықтың сиқырына сендегі
Сұқтанамын, сескенемін, мен қорқам.

Толық

Жаңылшақ

  • 0
  • 0

Жаңылшақжан, жазық маңдай жаз сипат,
Құрғымыз кеп қиылушы ек наз сұқбат.
Тоқталған көз, оқталған сөз көп еді,
Атқан оқтай аялдамай жөнеді,

Толық

Не қорқыныш?

  • 0
  • 0

Көлеңкеңнен қорқасың құр бекерге,
Адам деген бірде адам, бірде пенде.
Бірде тұрып жүрмей ме, бір сүрініп,
Бір қатерден кездесіп бір қатерге.

Толық

Қарап көріңіз