Өлең, жыр, ақындар

Жылаудан жұбаныш

  • 07.09.2021
  • 0
  • 0
  • 346
(1803)

Соншама неге мұңайдың?
Жүр ғой жұрт көңілді;
Жылаған, досым, түрің бар,
Көзіңнен көрінді.
«Мұңайсам,— жүрек жаралы,
Жалт беріп жар тайды;
Жыласам... көздің жасынан
Зар-қайғым тарқайды.
Жанашыр жақсы досың көп,
Олардан жасқанба;
Айрылсаң қымбат асылдан,
Сырыңды аш бар да.
«Бақтияр пенде ұғар ма
Мен бейбақ ұққанды?
Айтайын... о жоқ! Айтпаймын,
Жанда тек дық қалды».
Жасыма, қайта жайнай түс,
Қартпысың қаусаған?!
Іздей бер, досым. табарсың
Жоғыңды аңсаған.
«Табарсың деген оңай сөз,—
Жылаумен өтермін;
Көктегі жырақ жұлдызға
Мен қалай жетермін!»
Қайтесің алыс жұлдызды?
Көкке ол жарасқан.
Жар сүйіп жерде күндіз-ақ,
Аспанда адаспа.
«Өзім де күндіз көз жазбай,
Құмартам қияннан.
Ал түнде... түнде зар жылап,
Көз жасын тыя алман».



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнші

  • 0
  • 0

Ғашықтар әнін шырқап жан тербетер:
Ажырасу – өлгенің,
Ғашығыңнан ешбір айырылмағын!
Азап шеккендерге, көңіл айтамыз,

Толық

Ғафизге

  • 0
  • 0

Жоқ, Ғафиз, сенімен теңесуге –
Қайда дейсің бізде!
Ақ желкен кеме қанатын қағып,
Құстай ұшып келеді,толқынменен біргелесіп.

Толық

VANITAS VANITATUM VANITAS!

  • 0
  • 0

Ештемені тілеп медет еттім бе?
Пай-пай-пай!
Бақытыма кім тең келер? Ешкім де!
Пай-пай-лай!

Толық

Қарап көріңіз