Өлең, жыр, ақындар

Жоңғар қақпасы

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1877
Әнеки, Жоңғар қақпасы,
Тіреген қос тау қос қолдап.
Таулардың талай алқасы
Қарайды көкке аспандап.
Барлықтың тауы, Тоқта тау,
(Бекер ат жерге қойған ба?)
Барлық көл келіп тоқтады-ау,
Барлық ел тоқтап байламға.
Немесе жаудың бар күші
Тоқтаған шығар тоқырап.
Тоқтатқан халық қарғысы,
Немесе кие топырақ.
Немесе намыс, не қайрат,
Немесе аққан қанды жас.
Қақпаға қарай атойлап,
Қиылып талай қалды бас.
Әйтеуір, қақпа аузында
Төгілгені рас қызыл қан.
Аққан да шығар қан-жылға,
Қақпа да, мүмкін, бұзылған.
Бұзылып қақпа бекінген,
Мүжіліп тастар, жетілген.
Шекарадағы тіршілік –
Қыл суырғандай өтіңнен.
Халықтың жаны ұшында
Болған бұл қақпа жан алқым.
Заманның бейбіт тұсында
Ұмытпау керек соны әркім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

ФЗО-ға кеткен жеңешем

  • 0
  • 0

– Жеңеше! – дедім,
Жеңешем маған жалт қарап,
Боталап көзі жылауға өзі шаққа қап.
–Кенжем-ау, – деді, – ертең-ақ келем, дәм жазса,

Толық

Адамзаттың өнері

  • 0
  • 0

Өтеді уақыт.
Тағдырдың болмақ жазғаны,
Қағида заң ғой адамнан уақыт озбағы.
Уақыттың жалын қаламыз сипап бәріміз,

Толық

Замандасқа сыр

  • 0
  • 0

Табиғат құдіретінен жаралып тән,
Астынан бір аспанның ауа жұтқан.
Ей, адам, сен досымсың кім де болсаң,
Еңбекпен ертелі-кеш алабұртқан.

Толық

Қарап көріңіз