Өлең, жыр, ақындар

Жоңғар қақпасы

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 2083
Әнеки, Жоңғар қақпасы,
Тіреген қос тау қос қолдап.
Таулардың талай алқасы
Қарайды көкке аспандап.
Барлықтың тауы, Тоқта тау,
(Бекер ат жерге қойған ба?)
Барлық көл келіп тоқтады-ау,
Барлық ел тоқтап байламға.
Немесе жаудың бар күші
Тоқтаған шығар тоқырап.
Тоқтатқан халық қарғысы,
Немесе кие топырақ.
Немесе намыс, не қайрат,
Немесе аққан қанды жас.
Қақпаға қарай атойлап,
Қиылып талай қалды бас.
Әйтеуір, қақпа аузында
Төгілгені рас қызыл қан.
Аққан да шығар қан-жылға,
Қақпа да, мүмкін, бұзылған.
Бұзылып қақпа бекінген,
Мүжіліп тастар, жетілген.
Шекарадағы тіршілік –
Қыл суырғандай өтіңнен.
Халықтың жаны ұшында
Болған бұл қақпа жан алқым.
Заманның бейбіт тұсында
Ұмытпау керек соны әркім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң

  • 0
  • 0

Бозала таңда бозторғай әлі шыр етпей,
Тып-тыныш дала тұмшанып шыққа сүмектей,
Жылыстап алып, жарығы налып жұлдыздың
Қалтырайды кеп баяу бір соққан жүректей.

Толық

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала

  • 0
  • 0

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала...
Үркеді бұлақ, жатады қырат ойлана.
Үрпісі иіп желіге жеткен жылқылар
Солықтап келіп сауырын созса жай ғана.

Толық

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес

  • 0
  • 0

Ақындықтан қорықпаймын, қиын емес,
Ұйқастыру, сөз құрау бұйым емес.
Тілдік қорым жетеді, орамдымын,
Тілім менің татусыз, сұйық емес.

Толық

Қарап көріңіз