Өлең, жыр, ақындар

Жоңғар қақпасы

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1852
Әнеки, Жоңғар қақпасы,
Тіреген қос тау қос қолдап.
Таулардың талай алқасы
Қарайды көкке аспандап.
Барлықтың тауы, Тоқта тау,
(Бекер ат жерге қойған ба?)
Барлық көл келіп тоқтады-ау,
Барлық ел тоқтап байламға.
Немесе жаудың бар күші
Тоқтаған шығар тоқырап.
Тоқтатқан халық қарғысы,
Немесе кие топырақ.
Немесе намыс, не қайрат,
Немесе аққан қанды жас.
Қақпаға қарай атойлап,
Қиылып талай қалды бас.
Әйтеуір, қақпа аузында
Төгілгені рас қызыл қан.
Аққан да шығар қан-жылға,
Қақпа да, мүмкін, бұзылған.
Бұзылып қақпа бекінген,
Мүжіліп тастар, жетілген.
Шекарадағы тіршілік –
Қыл суырғандай өтіңнен.
Халықтың жаны ұшында
Болған бұл қақпа жан алқым.
Заманның бейбіт тұсында
Ұмытпау керек соны әркім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір бөлмеде

  • 0
  • 0

Бір аға ақын үйінде
Төрінде – Ғабдол Сланов.
Бір-екі ақын бүйірде
Сыбанып, сөзге сұранып,

Толық

Ана сөзі

  • 0
  • 0

Бозторғай онда таң атпай әнге басты да,
Бейкүнә даусын төкті ғой аспан астына.
Сәріде селеу арасын қалың шық жауып,
Сәскеде сәуле балқытты-ай келіп тасты да.

Толық

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?

  • 0
  • 0

Сен қайдасың, мен қайдамын бұл күнде?
(Мүмкін сенің келмес оны білгің де...)
Жүрегіңде гүлмін, яки тікенмін,
Кездессең де басы алтын бір дүлдүлге.

Толық

Қарап көріңіз