Өлең, жыр, ақындар

Ертек

  • 31.08.2020
  • 0
  • 0
  • 662
Ерте, ерте...
Ерте, ерте, ертеде
Жер бетінде болыпты бір жертөле.
Жертөледе тұрыпты бір жас жігіт
Тері киіп, құрақ төсеп көрпеге.
Мерген екен – көз мерген де, қол мерген,
Талай аңды алды-артына өңгерген.
Асқандығын теңестірер пенде жоқ,
Шапшаңдығын салыстырған желдермен.
Ауа таза, аспан ашық, кең әлем,
Бар табиғат соған шипа, соған ем.
Атса құлап, қуса жеткен керемет,
Жұмысы жоқ жүйке жейтін санамен.
Сол, сол мерген, тап сол мерген бір күні
Көріпті бір қырдан қызыл түлкіні.
Қыл садақтың зымырапты жебесі,
Түлкі бірақ құламапты...күлкілі.
Қызыл түлкі қайқаң етіп құламай,
Құйрық бұлғап мерген алдын бір орай
Орғып, орғып жөнеліпті, шыдамай
Жігіт көзін ашыпты алғаш шырадай.
Жігіт көзін ашыпты алғаш шырадай,
Ойлапты алғаш: «Кетті қалай құламай?»
Қызыл түлкі қылығы мен қулығы
Санасына қадалыпты сынадай.
«Дүние – түлкі» дейді қазақ, ойдан бұл
Айта салған емес шығар байлам құр.
Ер жігітті есіркеп ап, дүние-ау,
Есінен бір танатындай ойландыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Заманмен диалог

  • 0
  • 0

Адам кейде албырт та алаңғасар,
Айдай жолда қияс бір қадам басар.
Адам – кеуде жоқ шығар жарақатсыз,
Қияс қадам кейде бір жараңды ашар.

Толық

Ақ көйлек кидің

  • 0
  • 0

Ақ көйлек кидің,
Көк көйлек кидің,
Ұзынын кидің, қысқарттың
Өзіңе іштей қызығып жүрдім,

Толық

Төлеутайдың төрт қызы

  • 0
  • 0

Соғыс бітіп, солдат келіп жатқан кез,
Ел мейрамға, ен мейрамға батқан кез.
Бізге көрші Төлеутайдың төрт қызы
Бойжеткен кез шеттерінен боп кербез.

Толық

Қарап көріңіз