Өлең, жыр, ақындар

Майлық пен сулық

Майлық пен сулық бірге өсті,
Бірде жаңа, бірде ескі.
Болып жүрген байғұстар,
Бір күндері тілдесті.

— Майлық! — деді сулық,
Сөзінде жоқ қулық, —
— Мен ылғи тазамын,
Қалай тозамын ?

Сен болсаң күнде,
Әсіресе түнде,
Майлы сорпаға батып,
Сауыстанып қатып,
Суыққа тоңбайсың,
Дәл мендей болмайсың! —

Дегенде майлық түйіліп,
Ызаланып, күйініп,
Тілдеп алды сулықты:
— Өмірден қалып қойып,
Білмей қапсың қулықты:
Майлық та, сулық та
Бұл уақта,
Қожайынның жеңі,
Тегі...
Ішіп-жемі,
Білінбесін дейді-ау,
Жұрт көзіне ілінбесін дейді-ау...
Қалай соны сезбейсің,
Айыптыны сырттан іздейсің.



Пікірлер (1)

Маденбекова Айгуль.

Олен создери женил , магыналы , тез жатталады.

Пікір қалдырыңыз

Қызылшаның арызы

  • 0
  • 0

Ойласып, ақылдастық та,
Хат жазып тұрмыз бастыққа:
"Бізде қанша жазық бар,
Үстімізге қар жауып,

Толық

Ұландағы ұласқан той

  • 0
  • 0

Қаламымның қадамы ұзын
Шолды тағы Ұланды бір.
Өткен жылы айтылып еді,
Болмаса да ұнамды жыр.

Толық

Жаңыл мен қамыр

  • 0
  • 0

Бір күні Жаңылға қамыр
(Көргендей - ақ забыр)
Мұңын шаға бастады.
Көпіре, тасын,

Толық

Қарап көріңіз