Өлең, жыр, ақындар

Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн

  • 16.08.2021
  • 0
  • 0
  • 283
Мен өзiм қарлығаш-өмiрмiн,
Ұшсам деп қатайтқан қанатын.
Желiгi желпiнткен көңiлдiң,
Самғаса аспан тар болатын.
Құлшына көз тiгiп қияға,
Мен көктi болжаймын ырыс деп.
Сәт сайын жып-жылы ұяма,
Тiстеп кеп төсеймiн сынық шөп.
Бөлендiм тiршiлiк ырқына,
Кейде мұң, кей шақта күлкi үйiр...
Тасып кеп, ұямның сыртына,
Саз балшық жағамын бiр түйiр.
Сеземiн, жаздың бiр таңында,
Ұяма орнайды құт бекем.
Алдырмас жауынға, дауылға,
Мен iздеп тапқамын ық мекен.
Сол ұям биiкке iлiнген,
Беймаза жаныма гүл бөлер.
Тағы бiр қарлығаш-ғұмырмен,
Тағдырым табысар күн келер.
Ұлы iстер күтiп тұр қанша сан,
Бақыт қой, келмейдi жаңылғым –
Жем тасып жүруден шаршасам,
Аузына балапандарымның.
Әзiрге бейнет те баяғы,
Әр қылын өремiн күн-түнi.
Қарлығаш-өмiрдiң баяны –
Ұямды бiтiрем бiр күнi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бiр сәттiк қана торығу

  • 0
  • 0

Мәнiс кеттi.
Тiрлiктен мәнiс кеттi,
Мен аңсаған керемет алыс кеттi.
Бiрде қырға, бiрде ойға домалайды,

Толық

Бiздiң шал

  • 0
  • 0

Тыйыла қалып тiршiлiк салған iзгi үн сәл,
Өмiрден мынау ертелеу өттi бiздiң шал.
Арсыздау ажал ар жаққа ала жөнелдi,
Қолынан оның босаған кезде тiзгiн сәл.

Толық

Пендең едiм мейiрiмге қаталаған

  • 0
  • 0

Пендең едiм мейiрiмге қаталаған,
Қандай тағы еншiң бар атамаған?
Естимiсiң, ей, әлем, түршi құлақ,
Естимiсiң, мен ендi әке болам!

Толық

Қарап көріңіз