Өлең, жыр, ақындар

Сары ала жапырақ

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 2039
Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда-ақ.
Мезгілдің лебі демімен кеше үрлеген,
Көк терек еді көзімді қарып гүлдеген.
Мезгілдің көркін мезгілдің желі «тонауын»
Түйсігім жетіп түсіне алмаушы ем мүлде мен...
Күз келген сайын келуші ем терек түбіне,
Теректің жүдеу қараушы ем аяп түріне.
Табиғаттың бұл қаталдығының «тіліне»,
Таба алмай жауап өтем бе деуші ем тіріде...
О, таптым, таптым!
Жалғыз-ақ екен жауабы,
Топыраққа жапырақ тыңайтқыш екен дауалы.
Сары ала күзде саудырап жатқан жапырақ –
Жүрегің сазып сағынтқан көктем хабары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір бөлмеде

  • 0
  • 0

Бір аға ақын үйінде
Төрінде – Ғабдол Сланов.
Бір-екі ақын бүйірде
Сыбанып, сөзге сұранып,

Толық

Әйелдің, бар ғой, көрдің бе жақсы көргенін

  • 0
  • 0

Әйелдің, бар ғой, көрдің бе жақсы көргенін,
Тіл ұшыменен тіршілік дәмін бергенін.
Өліп те талып өмір сыйлаған сол әйел,
Көрдің бе сосын өсек-ғайбатқа ергенін?

Толық

Ертек

  • 0
  • 0

Ерте, ерте...
Ерте, ерте, ертеде
Жер бетінде болыпты бір жертөле.
Жертөледе тұрыпты бір жас жігіт

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер