Өлең, жыр, ақындар

Сары ала жапырақ

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1886
Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда-ақ.
Мезгілдің лебі демімен кеше үрлеген,
Көк терек еді көзімді қарып гүлдеген.
Мезгілдің көркін мезгілдің желі «тонауын»
Түйсігім жетіп түсіне алмаушы ем мүлде мен...
Күз келген сайын келуші ем терек түбіне,
Теректің жүдеу қараушы ем аяп түріне.
Табиғаттың бұл қаталдығының «тіліне»,
Таба алмай жауап өтем бе деуші ем тіріде...
О, таптым, таптым!
Жалғыз-ақ екен жауабы,
Топыраққа жапырақ тыңайтқыш екен дауалы.
Сары ала күзде саудырап жатқан жапырақ –
Жүрегің сазып сағынтқан көктем хабары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге

  • 0
  • 0

Көзімді ашып қараймын кейде өмірге,
Басымда бар жұрттағы ой менде де.
Басымда бар жұрттағы ахуал,
Артық-тыртық тұсым бар кейбір жерде.

Толық

Жүрек

  • 0
  • 0

Бәріміз де Адамбыз жүрегі бар,
Кермек дәмін тірліктің білер, ұғар.
Бірі бірақ шын күліп, шын жылайды,
Жүре күліп, біреуі жүре жылар.

Толық

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала

  • 0
  • 0

Үркердей ауыл, үкідей шалғын айнала...
Үркеді бұлақ, жатады қырат ойлана.
Үрпісі иіп желіге жеткен жылқылар
Солықтап келіп сауырын созса жай ғана.

Толық

Қарап көріңіз