Өлең, жыр, ақындар

Сары ала жапырақ

  • 01.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1903
Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда-ақ.
Мезгілдің лебі демімен кеше үрлеген,
Көк терек еді көзімді қарып гүлдеген.
Мезгілдің көркін мезгілдің желі «тонауын»
Түйсігім жетіп түсіне алмаушы ем мүлде мен...
Күз келген сайын келуші ем терек түбіне,
Теректің жүдеу қараушы ем аяп түріне.
Табиғаттың бұл қаталдығының «тіліне»,
Таба алмай жауап өтем бе деуші ем тіріде...
О, таптым, таптым!
Жалғыз-ақ екен жауабы,
Топыраққа жапырақ тыңайтқыш екен дауалы.
Сары ала күзде саудырап жатқан жапырақ –
Жүрегің сазып сағынтқан көктем хабары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нұрқан мен Хайролла

  • 0
  • 0

Нұрқан – ақын, Хайролла – төкпе жырау,
Егіз шекті екеулеп жеккен ылау.
Хайроллаға жыр туса хабар келген:
– Жет Торғайға тезірек, жет, жаным-ау.

Толық

Ауылға қайтқанда

  • 0
  • 0

Мектептен бірге қайтқан ақ сары қыз,
Әжімсіз ашық еді аспанымыз.
Әлдилеп әз көңілді сәби сезім,
Домалап өрге қарай тастарымыз.

Толық

Бар дүниенің бастауы

  • 0
  • 0

Бар дүниенің бастауы –
Жан-дүниеңді жасытпа.
Бәрі өтеді қас қағым,
Ұмытуға асықпа.

Толық

Қарап көріңіз