Күзгі көрініс
Күздің салқын самалы
Аймалайды маңдайдан.
Алып қашып барады
Жапырақты сарғайған.
Күздің салқын самалы
Аймалайды маңдайдан.
Алып қашып барады
Жапырақты сарғайған.
Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,
Адам көзі бізді көріп мәз еді,
Шулы тірлік, думан достық мереке
Heгe қысқа, неге мұнша аз еді?!
Осы күзден көңілде қала ма шық?
Жағаласып..
Мұң мен бақыт кетті ғой араласып.
Осы жылдың ең соңғы күзінде бір,
Осы күздің аспаны жылауық тым,
Сәл жымиса қайтеді бірауық Күн.
Көз жасыңды қайтсін ел…
Боқтайды кеп, құлаған мас шетіне бір арықтың.
Әлдекім атымды атап шақырғандай,
Әлдекім қасыма кеп отырғандай,
Тұрамын жалт қарауға дауаламай,
Көзімді ашуға да дәтім бармай.
Қараша келді қатулы қырау қабағы,
Жылауық бұлттар бетіне бұлау қонады.
Жапырақтарға жынды жел жаназа оқып,
Жалаңаштады күз келіп мынау қаланы.
Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды
Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда
Шұғыла
иа өлеңдер күшті қатты күштіЖібек.
Бұл ертегінің авторы кім....
Бұл толық нұсқасы ма?Myrza
Өте керемет!Акташев Р
Аке сенин жасыннан асып барам. Кези кези келкенде тасыпта алам. Керемет магына кайда жатыр .