Күзгі таңда салқын соғып тау самалы

Күзгі таңда салқын соғып тау самалы,
Иіскеймін. Қалды екен қанша амалым?
Қанша шақырым жолдарым?
Біле алмадым...
Шақырады да тұрады күн алдағы.
Күлімдейді шөпке тұнған таңғы шықтар,
аппақ арай, бұрылмас па алға шықсам,
теріс айналып қалмас па екен ауа райы,
әуре болып жүрмесін күз-апатайым,
күн райы да қарағандай көңіліме –
тереземе алғашқы нұр төгілуде.
Мен білмеймін неше ғұмыр асарымды,
Осы тәнде қанша көктем тосарымды...
Содан ба екен, қымбат әрбір
дем алғаным,
ойланғаным,
жек көргенім, сүйе алғаным...
Қалайша мен түсінбегем
өңге айналған кереметті түсімдегі...
Сала алмадым Тәж-Махал мен кесене де,
Сондағысы пешенемде
жазу қалса бұ жалғанның мәні болған...
Атқан сайын таңым алдан,
кешке емес, таңға қарай бара жатам...
жолға емес, жанға қарай бара жатам...
Күрсінуге, ашынуға, одан қалса,
қиялдауға мұрша болмай,
маған салса;
Күн қарсы алып отырар ем күнде, күнде...
...әдемі таң атып келед жүрегімде.

---