Өлең, жыр, ақындар

Жапырақ

  • 02.09.2020
  • 0
  • 0
  • 961
Қайран жаз, қапы мезгіл қандай келте,
Шілдеде сүт пісірім таңдай келте.
Сызданып сарғайды өлке, жаурайды өлке,
Жайдақ жел жауар жонды баурайды ерте.
Жайдақ жел бозторғайдай шулайды ерте,
Желпілдеп қамысақ көл, қурайлы өлке.
Жайдақ жел ексінгенмен, тепсінгенмен,
Қырдағы қоңыр жиде сынбайды ерте.
Жалқын шаң, күлгін түтін көп сіңгеннен
Қаланың жапырағы қурайды ерте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тобық

  • 0
  • 0

Құдаша қыз маған бір тобық берген,
Сұраған соң тобығын тауып бергем.
– Не қалайсыз, – деген ол меселімді
Қайтара алмай тұрса да қауіптенген.

Толық

Ақ селеу

  • 0
  • 0

Әкем бе менің –
Қырық жыл қой баққан қазақ,
Құрық тимеген құр жылқы ойнатқан қазақ.
Серілеу ме еді, сал ма еді, салқылау ма еді,

Толық

Қайрақ

  • 0
  • 0

Хас қайрақтың да тас нәті,
Қанжарың болса – жанып ал.
Қайысың болса – таспа тіл,
Қайыңың болса – қабық ал.

Толық

Қарап көріңіз