Өлең, жыр, ақындар

Оңай емес

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 551
Оңай емес
Ойлағанға тірлігім
Біреуге – қас,
Біреуге дос, құрбымын.
Жайшылықта жарқыл қағып жүргенмен,
Жасырмаймын:
Менің де бар бір мұңым.
Ерте көктем салқынына іліктім,
Найзағайдың жарқылына іліктім.
Айтар сөзім
Алқымыма тіреліп,
Қор болам деп,
Қорықтым да, үріктім.
Өзімді өзім өтірікке сендірдім,
Өзімді өзім өкінішке көндірдім.
Жағаластым,
Көп адастым,
Ақыры –
Не бітірдім,
Не тындырдым,
Не өндірдім?!
Қасиетін айырмадым асылдың,
Қасіретін танымадым Ғасырдың.
Бірлік кімде?
Билік кімде –
Біле алмай,
Бейбіт күнде берекемді қашырдым.
Елге сіңген
Еңбегімен санаспай,
Жан ұшырдым –
Жақсылармен жанаспай.
Мұрынынан тұрды тарих міңгірлеп,
Мұраларды желге ұшырып «Манастай».
Күндіз – күлкі,
Қалдым түнде ұйқымнан,
Жан шошыды көрген кезде сиқымнан.
Ірілері іріктеліп елімнің,
Талшық қылдым қалған-құтқан қиқымнан.
Талықсытып
Таусылғаны-ай амалдың,
Тас түрмеге қайта-қайта қамалдым.
Діні бар деп ойламадым әкемнің,
Тілі бар деп сыйламадым анамның.
Шайқалғандай
Шаңырағым – дарағым,
Емін іздеп жанға түскен жараның.
Ұрандадым,
Тұра алмадым орнымда,
Өткеніме қайтадан бір қарадым.
Тарих тонын «шешіндірген» секілді,
Тоқыраған көшім жүрген секілді.
Талай жылдар
Талып қалып, тіл қатпай,
Енді ғана есім кірген секілді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!

  • 0
  • 0

Жолықтың маған, бағың ба, әлде сорың ба?!
Жолықтың екен – қорғалап әсте қорынба.
Таланың ба екен,
Залалың ба екен кім білсін,

Толық

Нұрқан көшесінде

  • 0
  • 0

Әуелден қанық едім осы есімге,
Сақталған жұрт жүрегі, дос есінде.
Кеудемді ашып тастап, желге беріп,
Нұрқанның жүріп келем көшесінде.

Толық

Маңғыстау

  • 0
  • 0

Аңдасаң, гүл шыққандай тақыр жерге,
Алаулап жалын атып жатыр бел де.
Бұйығы баяғыдан бұл өлкеде
Болмапты батыр кенде, ақын кенде.

Толық

Қарап көріңіз