Өлең, жыр, ақындар

Күзгі жапырақтар

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 4614
(Романс)

Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,
Адам көзі бізді көріп мәз еді,
Шулы тірлік, думан достық мереке
Heгe қысқа, неге мұнша аз еді?!
Біз ойнаған жылы жұмсақ жел қайда,
Желе жортып кетті ме екен кең жайға,
Әттеген-ай, алақанға қондырған
Әнші бұлбұл қайта оралса болмай ма?
Күн күркіреп, біз дүркіреп қалушы ек,
Мөлдір моншақ үстімізге тамушы ед,
Айлы түнде саусағымыз ұзарып,
Жұлдыздарға жақын - жақын барушы ек.
Танғы шықтар сол жұлдыздарға ұқсайтын,
Түнде біздің қолдарымыз ұстайтын,
Біздің айтқан ертегімізді есітіп,
Көбелек те қонып алса, ұшпайтын.
Шіркін, біздер, жапырақтар, тату ек,
Бірлік, тірлік қызығына батып ек.
Шалқып кетсек жерге түспей алты ай жаз,
Өмір - тағдыр, сен де бізді ғапу ет!
Жетті мезгіл, өтті дәурен, келді күз,
Сағыныштан сарғаямыз енді біз.
Тастап көкті, жұпар бесік ауаны
Қайран қара құшақтаймыз жерді біз.
Амал нешік тағдыр заңы, күз заңы,
Анау жақтан келеді қыс ызғары.
Адамдардың «қош» дегені секілді,
Құлар жерде күрсінеміз біз дағы.

Апрель 1968



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Киік даласында

  • 0
  • 0

О, дала, құмды дала, ақ шаң дала,
Ойнақтап сәби күнім шапқан дала,
Көсілген көп ғасырдың үстіменен
Жүгірген жүйрік дала, шапшаң дала.

Толық

Туған жерге арнап

  • 0
  • 0

Туған жер — алтын бесік, асыл анам,
Ауаңмен, ақ сүтіңмен асыраған,
Мен - дағы ұлың едім өзің тектес,
Алысқа несібесі шашыраған.

Толық

Табрида тамашалары

  • 0
  • 0

Қырмызы Қырым, тау Қырым,
Қызығың неткен көп еді.
Жұпарға толы бауырын,
Қай жомарт күнде себеді?!

Толық

Қарап көріңіз