Өлең, жыр, ақындар

Әпенділік әрекет

  • 01.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2756
Жынды дейсің, мүмкін жынды шығармын,
Жындандырмай қояды ма мынау мұң.
Кімді, неге сағынамын, білмеймін,
Шыдай-шыдай шегі шықты шыдамның.
Өткеніме келмейді еш қарағым,
Өкініштің отын тілмен жаладым.
Көтере алмай иығымды, еңсемді,
Сонша неге есеңгіреп барамын.
Ақынмын деп алдарқаттым өзімді,
Кім тыңдады суға езген сөзімді,
Қайта бәрі кесіп алып басымды,
Ойып тастап тұрады ылғи көзімді.
Өтіп жатыр қыс пенен жаз, күз, көктем,
Бас айналар асу бар ма біз жеткен.
Қожанасыр тағдырыма не дейін,
Астымдағы арғымақты іздеткен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл

  • 0
  • 0

Кей адамды данышпанға балаймын,
Кей адамды арыстан деп санаймын.
«Артын жу да мал тап» деген есекттң,
Ақылына таң қаламын Абайдың.

Толық

Тотықұс

  • 0
  • 0

Күлімдейсің, таранасың тотықұс,
Күйің тәуір, үйің жылы осы қыс.
Міндетімді ұмытыппын күнделкі,
Маған қарап жәутеңдейді бос ыдыс.

Толық

Еске түссе ертегі

  • 0
  • 0

Сені,жаным, сүйем деуші ем мәңгілік,
Күн батқанда, атқан шақта таң күліп.
Айқайласам қайталайтын атыңды,
Алатауды жарып шығып жаңғырық.

Толық

Қарап көріңіз