Өлең, жыр, ақындар

Назерке

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1218
Шахзаданың сүйген қызы отырып,
Айтты назды қасына алып сүйгенін:
«Мені сүйсең туғаныңды өлтіріп,
Әкел маған айырып бас сүйегін».
Махаббаттан түйсігі жоқ бұл жігіт,
Қыздың құлы болып кеткен секілді.
Бірге туған өз бауырын өлтіріп,
Қызға оның бас сүйегін әкелді.
Бас сүйекке қыз толтырып, у салып.
Құйды дағы жігітке енді «іш» деді;
Жігіт ішті... ғашықтық бір дел-сал ғып,
Оның үшін тұрған тылсым күш еді.
О, дариға! Шын жүректен тулаған,
Бар айыбым – сүйгенім бе, тек қызды.
Есіл жастың сүйегіне қураған
Құйып зәрлі уды маған жұтқызды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөнбес жарық

  • 0
  • 0

Күн шықпай ма орнынан?
Таң арайлап атқанда,
Оны сөнді дер ме адам,
Көкжиекке батқанда

Толық

Дән теңізі

  • 0
  • 0

Жаз жадырап жайқалған,
Кезі сарша тамыздың,
Олқы екен деп айталман,
Өскен тыңда дән біздің!

Толық

Досқа

  • 0
  • 0

Достым, жастай өлеміз деп налыма,
Сатып алған жоқпыз ғой біз ғұмырды.
Өзімізше жасап, өзіміз тағы да
Өткізерміз өлшеулі өмір сүруді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар