Өлең, жыр, ақындар

Ерік

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 608
Қайда ғана басымды мен қойсам да,
Қайғы талап жейді жүрек етімді.
Кеш жатсам да, яки ерте тұрсам да,
Дәл бір нәрсем жетпей тұрған секілді.
Сезем аяқ-қолымның да бүтінін,
Кем екен деп ойламаймын не көркім,
Бар нәрсем де жетіп-ақ тұр жетуін,
Жетпейтіні – басымда жоқ тек еркім.
Тілеуімше жүрмеген соң қалайда,
Қимылдауға жоқ аяғым, жоқ қолым.
Басымда еркім болмаған соң не пайда,
Осы дағы барлығымнан жоқтығым.
Атам-анам жоқ болса да елімде,
Айтшы, қашан жетімдігім білінді?
Жоғалттым мен жат дұшпанның
жерінде,
Анамнан да жақынырақ елімді.
Мен – құл мұнда, еріксізбін, ел-жұртсыз,
Әрі елсіз, әрі сорлы, еріксіз,
Атам-анам өз қасымда болса да,
Болар еді орным менің босаға.
Болар едім сонда да ылғи мен жетім,
Таланған тек иттерге ұқсап
жүретін.
Алтын еркім, менің азат тұрмысым, –
Құстай ұшып кеттің қайда асығып?
Кетпеді екен неге соңғы тынысым,
Өзіңменен бірге ғана қосылып?
Достар, дәурен сүрген кез мен, еркін, нық,
Білдім бе екен еркіндіктің қадірін?
Енді білдім, тәтті екенсің еркіндік,
Тартқан шақта ауыр құлдық жәбірін!!
Жетсе қолым еркіндіктен үлеске
Қуанышқа бөленсем тек арманым,
Бостандыққа, бақытты ізгі күреске
Арнар едім өмірімнің қалғанын.

Июнь, 1942



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңізге

  • 0
  • 0

Қош бол, дарқан тілсіз күш,
Ақырғы рет алдымнан
Жарқырап, орғып көк толқын
Тәкаббар сұлу бұлқынған.

Толық

Қысқы кеш

  • 0
  • 0

Қара боран көкті жапты,
Қарлы құйын қуалай.
Кейде ұлыған аң сияқты,
Кейде жылайды баладай.

Толық

Қарағанды дәптерінен

  • 0
  • 0

Сүйгем алғаш ашылған
Шахта шамын жаққан-ды,
Қарағанды,— жасымнан
Қаққам жырмен қақпаңды!

Толық

Қарап көріңіз