Сардар дос

Алысқа даңқы тараған
Ақпейіл досым, әpi ағам,
Бауыржан батыр.
Талайдан
Бepeciм қанша бар оған? —
Жаздым ба, cipә, өлеңмен
Ананың сүтін ол емген,
Әженің талмас аяғын
Ұйқышыл сәби бөленген?..
Жазында гүлдің бәpi асыл,
Қысында Бурный борасын;
Жаздым ба сол бip Қаратау,
Алатау шыңның арасын?..
Бәукешім, апаң өлді деп,
Ұйқыңды қайғы бөлді деп,
Сарқылмас көздің жасындай
Мыңбұлақ жатты мөлдіреп.
Жетімнің тонап шаттығын,
Маңдайдан әуел шақты күн.
Атасы жылап ұстатты
Алғашқы тайдың шоқтығын.
Бауыржан асты белеңнен,
Жаздым ба соны өлеңмен?
Жаздым ба сонау білім мен
Махаббат үйін ол енген?..
Үлкейтті балғын жүрегін
Азат тау, өзен, жер, егін.
Жаздым ба зеңгір таулардың,
Талаптан ескен зерегін?..
Білмедім, бipiн жазбадым,
Өтті ғой қыста, жазда күн.
Арманда ердің парызын
Арқалап кете жаздадым.
Әр үйде туған жалғыз ұл
Аттанды сонау арғы жыл.
Есіңде мәңгі менің де
Қаныммен жуған қар қызыл.
Қалғанын жеуге нeciптің
Тұтқасын ұстап есіктің,
Қайталап кeлдiм өмipгe —
Бауыржан атын eciттім.
— Бауыржан бipi досыңның!
Бауыржан басы қосынның!
Дүбірлеп жеттi құлаққа
Сарыны қатты осы үннің.
Нағылсын өлсең, ауырсаң,
Соғыстың заңы — ауыр заң.
Мәншүктер қалған белестен
Батысқа кетті Бауыржан.
Ажал мен адам ол маңда —
Тас жолда, сайда, орманда.
Жеке бip бастың тірлігі
Жеңістен артық арман ба?..
Ұмытқан өзін өрендер
Қалайша ғана өлем дер?!
Тұтылған күндей тұлғадан
Жалындап туды өлеңдер.
Есейтіп нелер жас ұлды,
Ecipгeн ажал басылды.
Аңыз ғып алды дүние
Советік барша нәсілді.
Шындықтың нeciн бұрамыз;
Бауыржан болды бip аңыз.
Бұл күнде сардар — шежіре,
Сарайда бipгe тұрамыз.
Баяғы албырт, ашық — бі3,
Сұлулық десе машықпыз.
Бұл күнде Марс, тандағы
Шолпанға біздер ғашықпыз!

---