Өлең, жыр, ақындар

Ақтық демім қалғанша

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 1256
Жыр жазу деген затында,
Жұлдыз боп жану түнекте.
Еркіндік қажет ақынға,
Бостандық керек жүрекке.
Ақын боп тусаң атадан,
Өмірдің мәнін ұқ мұңнан.
Өзіңді-өзің матаған
Әуелі құтыл тұтқыннан.
Халінен елдің жай біліп,
Ақындар жайған әлемге.
Ақынға келген айбынып
Төренің өзі сәлемге.
Заман, заман болғалы
Қара жер, басы катерде.
Жайылмас мәңгі ол-дағы,
Ақыны болмай аты елге.
Өйткені ақын қаруы
Халқының ана тілінде.
...Сол тілде жүрек зәруі,
Сол тілде тәңір, пірім де!
Басқысы келер арыңды
Кей пенделер маған қас.
Туа біткен дарынды
Адам тартып ала алмас.
Аялап ана тілімді,
Қағармын қанат талғанша.
Аялап өтем пірімді
Ақтық демім қалғанша!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара жердің үстінде

  • 0
  • 0

Қара жердің үстінде,
Адамдар жүр табынып.
Қара жердің үстінде,
Ақ қар жатыр малынып.

Толық

Туған жердің құсымын

  • 0
  • 0

Қалықтап айналып бір ұшқаныымды – ай,
Сондағы көрсең менің құштарымды-ай!
Менұзап туған жерден бара жаттым,
Күзімнің қимай ұшқан құстарындай.

Толық

Сахара суреті

  • 0
  • 0

Сахаралы сары бел сыр аңдатты,
Сексеуілге оранып жылан жатты.
Сескеніп суық көзден орғып құмда,
Құйрығын қызыл түлкі бұлаңдатты.

Толық

Қарап көріңіз