Өлең, жыр, ақындар

Түйе – шөлдің кемесі

  • 10.04.2022
  • 0
  • 0
  • 803
Түйе – шөлдің кемесі,
Аққу – көлдің кемесі.
Түйе – шөлде жүзеді,
Аққу – көлде жүзеді.
Шөл далада самал кеш,
Ымырттан соң қонар кеш.
Өлшеп бәрін табиғат,
Біріне берген нар өркеш.
Таң шапағын бояпты,
Айдын көлден оятты.
Өлшеп бәрін табиғат,
Біріне берген қанатты.
Алда асар белесі,
Көз алдымда елесі.
Қанатты, бірі –өркешті,
Көл мен шөлдің кемесі.
Қонбай кеттің неге сен,
Ғажайып ертек елесі ең.
Нар өркешті, нар тұлға,
Мен де шөлдің кемесі ем.
Қанатты құсқа теңесем,
Жүрегіммен кеңесем.
Айдында жүзген аққудай,
Сен де көлдің кемесі ең.
Айдаланың «әншісі»,
Өмірдің тиген қамшысы.
Шөлдеп жүрген шөлмін мен,
Көлдің мөлдір тамшысы.
Аққуым дер сен деп ел,
Ұмтылады төрлеп ел.
Айналайын, айдын көл,
Мені іздесең шөлге кел!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лондонның құшағына ендім мен...

  • 0
  • 0

Бұл өмірде бұл құпия мен білген
Бұл өмірде бұл құпия сен білген,
Сенің аппақ құшағыңда жатқанда,
Лондонның құшағына ендім мен

Толық

Кімнен кейін қалмаған көз арайың

  • 0
  • 0

Кімнен кейін қалмаған көз арайың,
Кімнен кейін қалмаған сөз ағайын.
Әр ғасыр сөйлетпей ме Махамбетін,
Әр ғасыр сөйлетпей ме өз Абайын?

Толық

Жүрегіме сыр

  • 0
  • 0

Шырқасам –
Сен шырқайсың, жайнатып ән,
Сөйлесем –
сен сөйлейсің қайғы атынан.

Толық

Қарап көріңіз