Өлең, жыр, ақындар

Сұрқия залымдықтар – сұрқайланып

  • 13.04.2022
  • 0
  • 0
  • 465
Сұрқия залымдықтар – сұрқайланып,
Қанатын енді бірі – шырқай қағып.
Зұлымдық пен мейірім жеңісе алмай,
Жұмыр жер бара жатыр шырқ айналып.
Өртеніп, өрт қайғыдан шаңы шығып,
Жұлдыз боп жымыңдайды алыс үміт.
От тиген етегіне анадайын,
Жұмыр жер бара жатыр жан ұшырып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі он екі

  • 0
  • 0

Өлеңмін мен өмірлік дос біріңе,
Болмайтын есептеусіз бос Күні де.
Бүгін, Ертең ортасы — дәл он екі,
Кездескен Уақыттың қос тілі де.

Толық

Күзде құстар тастап ұшар ұясын...

  • 0
  • 0

Кезем десең дүние неткен кең еді,
Теңіздерден көрем жүзген кемені.
Тұрақтамай көкте бұлттар жөңкілген,
Тұрақтамай жел де сапар шегеді.

Толық

Өз күшін өзі болып байқап алғаш

  • 0
  • 0

Өз күшін өзі болып байқап алғаш,
Тұлғалар қалды өмірде қайталанбас.
Абай мен Пушкин ақын дәл осылай
«Қайталанар» деп ешкім айта да алмас.

Толық

Қарап көріңіз