Өлең, жыр, ақындар

Бар ойым бастан кешті көзім көріп (А.С.Пушкиннен)

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1857
Бар ойым бастан кешті көзім көріп,
Көп қиял солғындады сәуле сөніп.
Жалғыз - ақ қалған нәрсе азап тарту,
Жемісі жалған ойдың жүрген көніп.
Қар, боран қаптап соғып тағдыр залым,
Гүлденіп жарқыраған солды тәжім.
Жалғыздық, жабырқарлық тұрмыс түрі,
Тек күтем өмірімнің ақыр шағын.
Ызғарын қысқы боран ұқса құлақ,
Кешкі аяз қаһар қылса дір қалтырап.
Сып - сидаң, сыны қашқан бір бұтақта,
Желпілдеп дірілдейді жалғыз жапырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертеректе ер жүрегім

  • 0
  • 0

Ертеректе ер жүрегім,
Ізгі, еркін, ерке еді.
Бар үмітім, ен тілегім
Мәңгі сондай... көрік еді.

Толық

Гүләндамға

  • 0
  • 1

Жаным, жаным,
Гүләндамым,
Келші жақын, қарайын!
От жүректе,

Толық

Мен естіген көп адам

  • 0
  • 0

Мен естіген көп адам
Өсіресе ақындар,
Тойған болып дүниеден,
«Құрсын» деп «тұрмыс» тақылдар.

Толық

Қарап көріңіз