Өлең, жыр, ақындар

Бар ойым бастан кешті көзім көріп (А.С.Пушкиннен)

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 2109
Бар ойым бастан кешті көзім көріп,
Көп қиял солғындады сәуле сөніп.
Жалғыз - ақ қалған нәрсе азап тарту,
Жемісі жалған ойдың жүрген көніп.
Қар, боран қаптап соғып тағдыр залым,
Гүлденіп жарқыраған солды тәжім.
Жалғыздық, жабырқарлық тұрмыс түрі,
Тек күтем өмірімнің ақыр шағын.
Ызғарын қысқы боран ұқса құлақ,
Кешкі аяз қаһар қылса дір қалтырап.
Сып - сидаң, сыны қашқан бір бұтақта,
Желпілдеп дірілдейді жалғыз жапырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге?

  • 0
  • 0

Жұрт жатқан жеті түндерде,
Неге бұл ұйқым келмейді?
Сайраған құстар үндерге,
Ой неге көңіл бөлмейді?

Толық

Жазғы дала

  • 0
  • 1

Жайнаған дала,
Ойнаған бала,
Жайылған малмен жабулы.
Керілген көкте,

Толық

Кім бар

  • 0
  • 0

Арыстанбыз алысқан алмай қоймайтын,
Аш бөріміз ағызса қанға тоймайтын.
Қолда қуат, бойда сымбат, жүректе от,
Жас батырмыз мыңға жалғыз болмайтын.

Толық

Қарап көріңіз