Өлең, жыр, ақындар

Бар ойым бастан кешті көзім көріп (А.С.Пушкиннен)

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 1954
Бар ойым бастан кешті көзім көріп,
Көп қиял солғындады сәуле сөніп.
Жалғыз - ақ қалған нәрсе азап тарту,
Жемісі жалған ойдың жүрген көніп.
Қар, боран қаптап соғып тағдыр залым,
Гүлденіп жарқыраған солды тәжім.
Жалғыздық, жабырқарлық тұрмыс түрі,
Тек күтем өмірімнің ақыр шағын.
Ызғарын қысқы боран ұқса құлақ,
Кешкі аяз қаһар қылса дір қалтырап.
Сып - сидаң, сыны қашқан бір бұтақта,
Желпілдеп дірілдейді жалғыз жапырақ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын (А.С.Пушкиннен)

  • 0
  • 0

Әзірге әуре емес ақын анық,
Күні кеп қан құрбанның кезек салық.
Жазғанның азабы мен - ақ зарында,
Қыршын жас күн ілгері болған ғарық.

Толық

Көңіл

  • 0
  • 0

Көңіл деген дария,
Желсіз күнде жай жатқан.
Кейде соғып, дариға,
Ой дауыл ғой оятқан.

Толық

Неге?

  • 0
  • 0

Жұрт жатқан жеті түндерде,
Неге бұл ұйқым келмейді?
Сайраған құстар үндерге,
Ой неге көңіл бөлмейді?

Толық

Қарап көріңіз