Өлең, жыр, ақындар

Сезімдер

  • 04.06.2022
  • 0
  • 0
  • 667
Тасыған сүттің көбігі сынды игертпей,
Бас ала қашып, саусаққа сезім үлгертпей
Сабаға түспес, арыны күйші басылмас,
Кеудені жарып шығатын жойқын күй шертпей.
Ақиық ақын сермейді құлаш айға анық,
Жанады лаулап, қалмайды олар жай налып.
Ел мұңы дерт боп жүрекке енсе аянбас,
Тынады жарып, қалады сосын жайланып.
Әншіні кернер өзектен бір үн көтеріп,
Басылмас кеуде, сезімге кеткен еті өліп.
Аштырып аузын, қақтырып таңдай баршаға
Қалғанша борыш мойыннан түсіп, өтеліп.
Сезімін шашар ақкөңіл адам аңқылдай,
Еңбекқор пенде тоқтамас терге малшынбай.
Ғашықтық құшақ қарысып қала жаздамай,
Қанар ма мейір Әлемді, байтақ, тарсынбай.
Сезімін қанат етіп ап шырқар қырандар,
Ойлатпай қауіп тіктірер басты ұран бар.
Анандай жақын сезім бар біреу көзінде,
Сезімін зәр ғып шашады улы жыландар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қақың бар ма елді, жер мекендеуге?

  • 0
  • 0

Еділ, Жайық – аталмай, қатар аққан,
Ие болмай атына қаңтар, ақпан.
Ойын ойлап, асына қол соза алмай –
Бұл кім өзі, қорғаншақ, жаутаң қаққан?

Толық

Кешірім

  • 0
  • 0

Ғашық болған Еңлікті Кебекті –
Қоғам заңы қорғамаған себепті –
Заманының кешірімсіз бір биі,
Құйрығына аттың байлап ез етті.

Толық

Кешіре гөр айтсам егер асылық

  • 0
  • 0

Біреуі едім мен де ерке үш ұлдың,
Бірақ саған өмір талай кішірдім.
Ал сен болсаң жалықпадың түртуден,
Енді міне мінезімді пісірдің.

Толық

Қарап көріңіз