Өлең, жыр, ақындар

Сезімдер

  • 04.06.2022
  • 0
  • 0
  • 585
Тасыған сүттің көбігі сынды игертпей,
Бас ала қашып, саусаққа сезім үлгертпей
Сабаға түспес, арыны күйші басылмас,
Кеудені жарып шығатын жойқын күй шертпей.
Ақиық ақын сермейді құлаш айға анық,
Жанады лаулап, қалмайды олар жай налып.
Ел мұңы дерт боп жүрекке енсе аянбас,
Тынады жарып, қалады сосын жайланып.
Әншіні кернер өзектен бір үн көтеріп,
Басылмас кеуде, сезімге кеткен еті өліп.
Аштырып аузын, қақтырып таңдай баршаға
Қалғанша борыш мойыннан түсіп, өтеліп.
Сезімін шашар ақкөңіл адам аңқылдай,
Еңбекқор пенде тоқтамас терге малшынбай.
Ғашықтық құшақ қарысып қала жаздамай,
Қанар ма мейір Әлемді, байтақ, тарсынбай.
Сезімін қанат етіп ап шырқар қырандар,
Ойлатпай қауіп тіктірер басты ұран бар.
Анандай жақын сезім бар біреу көзінде,
Сезімін зәр ғып шашады улы жыландар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар

  • 0
  • 0

Өнер жоқ тал бойында жарып шығар,
Сенер жоқ қысылғанда алып шығар —
Бейнеткер — бұлшық етін еміп өскен,
Тірлікте тағдырына налып шыдар.

Толық

Ұйқысыз түн

  • 0
  • 0

Тас қараңғы ұзақ түн мезi еттi,
Ұйқысыздың қозғалар кезi жеттi.
Түнi бойы жөтелген “соқыр аспан”
Жарқ еткенде байқадым – көзi кектi.

Толық

Абай сөзі

  • 0
  • 0

Ертеңнің сөзін сөйлеп кеше кеткен,
Қазағын адамзаттың шешені еткен —
Қарызға өсім үшін берген пұлдай,
Сөзінің құны күнде өседі еппен.

Толық

Қарап көріңіз