Өлең, жыр, ақындар

Мән мен сән

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 716
Гүл-гүл ерін... бал жұқтыра өпкенде —
Сол ерінге қалса жігіт боп пенде.
Тіршіліктің мәні, сәні — бір қыз боп,
Жүрегіңе нұр құйылып кеткенде.
Не айтар ең?
Дейсің сол кез менімше.
Көндім дерсің, өлдім дерсің - жеңілсем!
Садақа еттім дерсің со кез бәрін де!
Көніп қалма, бірақ арың төгілсе.

Ақтау, 12 қазан 2003 жыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Еміренген ботасына, жан-ана,
Қанша сүйсе мейірі оның қана ма?
Өкініш-ай, енді ержеткен шағыңда,
Мыңнан бірін қайыра алмау анаңа.

Толық

Ақтаудағы аппақ қар

  • 0
  • 0

Аппақ, аппақ аққудың
Ақ мамығын таңдап ап —
Себелесе ақ аспан,
Ғажайып шақ, жанға бап!

Толық

Жыр жазайын адалға аузым толып

  • 0
  • 0

Нан жоқ. Аштық. Аштардың қарны ашады.
Май бар. Бал жоқ — тоғышар зарлар шағы.
Тауып берші, етегі жасқа толып,
Сұрар, жылар, көз жасы парлар тағы.

Толық

Қарап көріңіз