Өлең, жыр, ақындар

Нөсер

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1384
Көкшіл теңіз… толқындарға жарылып,
Көздің нұры шексіз бұлттан жалығып.
Бір пәлені сезгендей ме мына тұт,
Дірілдейді қара терге малынып.
Долылықты салыстырып теңізбен
(Қауіп-қатер әр уақытта егіз бе ең?).
Шатыр-шұтыр сынды кенет найзағай,
Өзін аспан атойшысы дегізген.
Жарқ еткенде аспан асты жарылып,
Көк-жарықтан жанар қалды қарығып.
Дәл сол сәтте құйып кетті бұрқырап
Шелек-шелек қара нөсер ағылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар сырым

  • 0
  • 0

Ұлғайып жасым ұстаған едім қаламды,
Бір жырлап берсем, дедім бе, маңғаз, даламды?
...Сорлаған халық демеші, шырақ, тегіңді,
Тексіздік, сірә, жамандықтан да жаманды...

Толық

Сезімдер

  • 0
  • 0

Тасыған сүттің көбігі сынды игертпей,
Бас ала қашып, саусаққа сезім үлгертпей
Сабаға түспес, арыны күйші басылмас,
Кеудені жарып шығатын жойқын күй шертпей.

Толық

Күн

  • 0
  • 0

Күн батты да, тірлік біткен тұншығып,
Қартаң тартты тұрған жайнап мың шыбық.
Көлеңкеге айналғандар азалы,
Қараңғыдан жатқандай, бір, мұң шығып.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер