Өлең, жыр, ақындар

Нөсер

  • 19.03.2020
  • 0
  • 0
  • 1431
Көкшіл теңіз… толқындарға жарылып,
Көздің нұры шексіз бұлттан жалығып.
Бір пәлені сезгендей ме мына тұт,
Дірілдейді қара терге малынып.
Долылықты салыстырып теңізбен
(Қауіп-қатер әр уақытта егіз бе ең?).
Шатыр-шұтыр сынды кенет найзағай,
Өзін аспан атойшысы дегізген.
Жарқ еткенде аспан асты жарылып,
Көк-жарықтан жанар қалды қарығып.
Дәл сол сәтте құйып кетті бұрқырап
Шелек-шелек қара нөсер ағылып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдарға назам бар

  • 0
  • 0

Қабағандай арсылдаған адамдар,
Қыл-қыбырға қақалмаған қабандар,
Жоны қалың, жаны бітеу надандар,
Ар сатуға арланбаған жамандар,

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Атыңды жаттап өскен жастан адам,
Туған жер, ыстықсың-ау басқалардан.
Өзiңнен сәл биiктi көрсем болды,
Өлеңмен әр төбеңе тас қалағам.

Толық

Қайырым, пейіл тапшы боп

  • 0
  • 0

Туғанда басқа зобалаң,
Кешегі достар таптырмай –
Ойлаймын олар обалын,
Азамат атын жатты ұрлай.

Толық

Қарап көріңіз