Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқа

  • 04.06.2022
  • 0
  • 0
  • 747
(Құрманғазы оркестріне)

Құрысып арқа, тырысып қабақ жазылмай,
Қайтерсің сол бір, қайтерсің жұмбақ шағынды-ай.
Теңіздей кейде дауылсыз толқып есірер
Құпия сырды, ғажапты жүрек сағынды-ай.
Жүргенде кенет... Әлемді дауыл қаптасын,
Ғаламды сазға бөлесін... жақсын, жақпасын.
Сол кезде санаң кетеді екен шарықтап
Сарыарқа етіп тырнағың шекті қаққасын.
Біреудің жүзі бал-гүл боп со кез жанады,
Біреудің көзі, сұмдық-ай, тастап сананы.
Ал біреу кеткен, шешен боп кенет есіліп,
Бәрі де бәрі жоғалтып алған шаманы.
Шамала шырақ, еске алып сәлді кектенбе,
Өмір бар алда, бір күнге бола шектелме.
Ұша алса жақсы құс болып самғап "торшолақ",
Өзіңмен бірге өкпеге сонша тепкенге.
Бес саусақ сілкіп, сиқырлы сазды төккенде
Бір жұтым ауа қалмайды екен өкпеңде.
Есімді жидым есалаң шақтан найзағай,
Немесе құйын, аймалап мені өткенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәріңе қарыздармын

  • 0
  • 0

Анама қарыздармын! —
Алты рет анау жаққа барып келген,
Сондықтан алты бала жарық көрген
Мен өзім бар анаға қарыздармын —

Толық

Арман-сыр

  • 0
  • 0

Жұмақ па екен, Жер ме екен?
Ауыл ма екен, ел ме екен?
Ақынның жаны аңсаған,
Қайдасың, қайда сол мекен?

Толық

Құрманғазы күйлері

  • 0
  • 0

Өн бойыңа бал әуен таратылып,
Лаулап, cөніп бал cезім — жаңа, тұнып,
Көрінгенде табиғат анаңдай боп,
Өзің қайта туғандай жаратылып —

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар