Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқа

  • 04.06.2022
  • 0
  • 0
  • 665
(Құрманғазы оркестріне)

Құрысып арқа, тырысып қабақ жазылмай,
Қайтерсің сол бір, қайтерсің жұмбақ шағынды-ай.
Теңіздей кейде дауылсыз толқып есірер
Құпия сырды, ғажапты жүрек сағынды-ай.
Жүргенде кенет... Әлемді дауыл қаптасын,
Ғаламды сазға бөлесін... жақсын, жақпасын.
Сол кезде санаң кетеді екен шарықтап
Сарыарқа етіп тырнағың шекті қаққасын.
Біреудің жүзі бал-гүл боп со кез жанады,
Біреудің көзі, сұмдық-ай, тастап сананы.
Ал біреу кеткен, шешен боп кенет есіліп,
Бәрі де бәрі жоғалтып алған шаманы.
Шамала шырақ, еске алып сәлді кектенбе,
Өмір бар алда, бір күнге бола шектелме.
Ұша алса жақсы құс болып самғап "торшолақ",
Өзіңмен бірге өкпеге сонша тепкенге.
Бес саусақ сілкіп, сиқырлы сазды төккенде
Бір жұтым ауа қалмайды екен өкпеңде.
Есімді жидым есалаң шақтан найзағай,
Немесе құйын, аймалап мені өткенде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Күрес

  • 0
  • 0

Жығылғандар жерден көзін алмайды.
Жеңімпаздар жерге көзін салмайды.
Бақ қонғандар тек биікке самғайды.
Тапталған ар оятады сан қайғы.

Толық

Елуге толған ұстазға

  • 0
  • 0

Төрт жирма бес өмір сүрген адам бар,
Әр қайсысы – ғажап алып қадамдар.
Бір жирма бес өмір сүрген адам бар,
Тындырғанын зерттер талай замандар.

Толық

Қарап көріңіз