Өлең, жыр, ақындар

Обаға қарап ой толғап

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 578
Сар далада cap тап боп күйіп кепкен
Жалғыз оба, бір қыран биіктеткен.
Жалғыз қалсам ойға алып әр немені
Орынсыздау тартамын күйік көптен.
Ау, даламның, ақиық, сұңқар құсы —
Жоқ па бойда самғатар сұңқар күші?
Сау ма қанат, таза ма асыл тегің,
Ұшпай ма екен биікке іңкәр кісі?
Көз тасташы ғарыштан мына жерге,
Не ғып жүрген ел екен құба шөлде?
Бал татыған бұлақтан қанып ішпей,
Не іздейді даладан — шүбә неде?
Қимай ма екен тау бұған бір қиясын?
Анау қыран қай жерге ілді ұясын?
Орынсыздау десем де, ойлар — ойға,
Мөлдір моншақ тізілтіп жыр құясың.
Ойлар кейде жосылып ақ бөкендей,
Кейде сыбап тастайды, тап көке идей.
Кейде қанша тұмшалап тастасаң да
Қатты қызған лапылдар, отша сөнбей.
Оба, ол не?
Қасиет — сеніп келген?
Шоқы ма тек далаға көрік берген?
Мүмкін... тіпті бір қойшы қалай салған,
Ойлансын деп, көргендер, еріккеннен?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкі мен адам

  • 0
  • 0

Әзілдей күлсе шоң кісі,
Күлкіден келіп өлгісі –
Домалап жатса іш басып –
Жағымпаз адам белгісі,

Толық

Әке суреті

  • 0
  • 0

Жетім қалып жасыңнан
Қиындық көріп өстің-ау
Жаласымен жаулардың
Тозаққа талай түстің-ау.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Апшыларын қуырады жекіріп,
Бірде шындық, кейде шылғи өтірік.
От басында отырады кейбіреу,
Бала-шаға берекесін кетіріп.

Толық

Қарап көріңіз