Өлең, жыр, ақындар

Обаға қарап ой толғап

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 542
Сар далада cap тап боп күйіп кепкен
Жалғыз оба, бір қыран биіктеткен.
Жалғыз қалсам ойға алып әр немені
Орынсыздау тартамын күйік көптен.
Ау, даламның, ақиық, сұңқар құсы —
Жоқ па бойда самғатар сұңқар күші?
Сау ма қанат, таза ма асыл тегің,
Ұшпай ма екен биікке іңкәр кісі?
Көз тасташы ғарыштан мына жерге,
Не ғып жүрген ел екен құба шөлде?
Бал татыған бұлақтан қанып ішпей,
Не іздейді даладан — шүбә неде?
Қимай ма екен тау бұған бір қиясын?
Анау қыран қай жерге ілді ұясын?
Орынсыздау десем де, ойлар — ойға,
Мөлдір моншақ тізілтіп жыр құясың.
Ойлар кейде жосылып ақ бөкендей,
Кейде сыбап тастайды, тап көке идей.
Кейде қанша тұмшалап тастасаң да
Қатты қызған лапылдар, отша сөнбей.
Оба, ол не?
Қасиет — сеніп келген?
Шоқы ма тек далаға көрік берген?
Мүмкін... тіпті бір қойшы қалай салған,
Ойлансын деп, көргендер, еріккеннен?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мән мен сән

  • 0
  • 0

Гүл-гүл ерін... бал жұқтыра өпкенде —
Сол ерінге қалса жігіт боп пенде.
Тіршіліктің мәні, сәні — бір қыз боп,
Жүрегіңе нұр құйылып кеткенде.

Толық

Біздің ауыл

  • 0
  • 0

Тау болмайды бiздiң елде көк сеңгiр,
Ал төбе бар адам аяқ баспаған.
Сол ауылдың магнитi, сенсеңдер,
Шақ келе алмас, қала түгiл, астанаң.

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Жолда қалған елімнің жүктері бар,
Жігіт болсаң – ізде, тап, бөктеріп ал.
Сөгілгенше қабырғам арқалаймын,
Көре алмассың ұлыңның төккенін ар.

Толық

Қарап көріңіз