Қазағым

Махамбетке өмір сыйлап қазағым,
Аңқылдады cap далада қазақ үн.
Қалай көзі мерт етуге қиды екен
Мен тұтамын әлі күнге аза, мұң.
Тарихтың ғұмыры ұзақ, мың жасар,
Кей жылдарын есіңе алсаң мұң басар.
Дәметпеңдер өшеді деп бүгінгі із,
Жоғалар деп ұмытылар, құм басар.
Кім түзейді қате басқан ізіңді,
Кім жөндемек ойрандалған түзіңді?
Кім тазартар көкірегін ұрпақтың,
Жезөкше атын алған анау қызыңды?
Ей, қазеке, енді тағы ұтылма,
Адаспағын еріп тексіз, жұтырға.
Атаң айтқан жүз жыл бойы аштық жоқ
Айналайын бір тойғанға құтырма.
Ей, қазақтар, алғыс алшы ұрпақтан,
Дұшпан болма, тырнақ асты кір тапқан.
Ұлан болшы, ұран болшы еліңе,
Ата-баба алғысынан нұр татқан.
Ей, бауырлар, қазақтығың сында тұр,
Ардақташы бола аларды мыңға "пір".
Ардақташы, аға тұтшы біреуін,
Шығара алмас сара жолдан мың көпір.

---